Charakterystyka pierścienic i mięczakw

Nasza ocena:

5
Pobrań: 630
Wyświetleń: 1792
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Charakterystyka pierścienic i mięczakw - strona 1 Charakterystyka pierścienic i mięczakw - strona 2 Charakterystyka pierścienic i mięczakw - strona 3

Fragment notatki:


                                                      Typ:  ANNELIDA - PIERŚCIENICE  Cechy wyróżniające: - segmentacja ciała obejmuje mezodermę i celomę  powstającą z rozszczepienia masy komórek  mezenchymatycznych  (schizocel) - po bokach segmentów pierwotnie są parzyste, dwugałęziste przydatki (parapodia) z chitynowymi  szczeciami.  wytwarzają je komórki z mikrokosmków (microvill) i poszczególnym  cytoplazmatycznym kosmkom odpowiadają cieniutkie kanaliki wewnątrz szczeci. - Kutikula zwykle wzmocniona  sznurami kolagenu  o naprzemiennym ułożeniu w warstwach - Podział ciała na segmenty skutkuje bardzo wydajnym mechanizmem generowania  fali perystaltycznej  przy  zmianach kształtu zwierzęcia podczas drążenia podłoża, czy przemieszczania się (jednorazowo  zaangażowana jest mniejsza partia mięśni, a przez to zmniejszone są nakłady energii) - Włókna nerwowe o dużej średnicy przekroju –  neurony olbrzymie (giant fibres)  szybko przewodzą  impulsy do mięśni podłużnych przy konieczności nagłego skrócenia ciała w sytuacji zagrożenia. Pochodzenie: - ANNELIDA, MOLLUSCA i LOPHOPHORATA – CZUŁKOWCE – łączone są w nadtyp-  LOPHOTROCHOZOA   na podstawie podobieństwa molekularnego, pochodzą od wspólnego przodka  cechą wspólną , nie spotykaną u reszty pierwoustych jest występowanie  planktonowej larwy z  pierścieniami rzęsek- TROCHOFORY - Budową kutikuli i sposobem lokomocji (ciało przy pływaniu wygina się na boki)  pierścienice  przypominają nitnikowce- NEMATOMORPHA,  ale bezpośredni przodek nie jest zidentyfikowany   miał seryjne parapodia ze szczeciami i dobrze umięśnioną ścianę ciała a segmentacja rozwijała się  stopniowo w trakcie ewolucji - Trzy gromady :  POLYCHAETA, OLIGOCHAETA i HIRUDINEA - redukcja parapodiów i integracja segmentów     - pierwsze pierścienice to swobodnie pływające wieloszczety, później pojawiły się formy ryjące w podłożu i  budujące rurki                                                     Gromada:  POLYCHAETA – WIELOSZCZETY   - pierwotnie  morskie - najbardziej zróżnicowana i najliczniejsza w gatunki - pierwotnie u wolnożyjących każdy segment ma z każdej strony po 2 bocznie rozmeiszczone wiązki  zwykle długich szczeci  najczęściej wystają one z dwugałęzistych parapodiów, które usztywnia  wnikająca w głąb szczecinka – aciculum - u niektórych grzbietowe wąsy parapodiów, rozszerzone i spłaszczone pokrywają ciało na kształt łusek  ( elytra) - głowowe narządy czuciowe mają postać  czułków i wąsów - oczy zwykle proste - zamknięty układ krwionośny

(…)


Gromada: OLIGOCHAETA – SKĄPOSZCZETY
-
-
-
słodkowodne i glebowe
parapodia zredukowane do 4 grup (zwykle po 2) krótkich szczeci na każdym segmencie > szczeci są
długie u wodnych a bardzo krótkie i zagięte u ladowych
wywodzą się z wieloszczetów o zredukowanych parapodiach mających osobne celomodukty i kanaliki
nefrydiów > modyfikacja układu wydalniczego doprowadziła do powstania długich i bogato
unaczynionych kanalików nefrydiów umożliwiających im reabsorbcję jonów
życie w środowisku wodnym wymaga szczególnych przystosowań rozrodczych > u skąposzczetów nie
doszło do rozwoju zapłodnienia wewnętrznego (zapłodnienie u wieloszczetów następuje w wodzie) >
kopulacja polega jedynie na wymianie plemników, przechowywanych następnie w specjalnych
zbiorniczkach wewnątrz ciała aż do czasu formowania kokonu> kokon powstaje jako wydzielina
gruczołów skupionych na grzbietowym polu w przedniej części ciała, obejmującym je również z
boków na kształt siodła (CLITELLUM) > do pierścieniowatego, zsuwającego się z ciała kokonu
składane sa jaja (jedno u dżdżownic) i wstrzykiwana sperma partnera (przechowywana od czasu
kopulacji)
skąposzczety należą do największych organizmów glebowych – jeden z australijskich gatunków nawet 4 m.
Gromada: HIRUDINEA- PIJAWKI
-
-
-
-
drapieżne i pasożytnicze
charakterystyczną cechą jest stabilność liczby segmentów > ich zewnętrzne pierścieniowanie (po 2-14
pierścieni na segment, zwykle 3) i silnie umięśniona jama ciała
wywodzą się one od słodkowodnych skąposzczetów i większość z nich pozostała w tym środowisku, ale
nieliczne gatunki przystosowały się do życia w morzach
w toku ewolucji…
… > dyfrakcja
światła, dająca perłowy połysk, następuje na sześciokątnych płytkach kryształów aragonitu
- w obrębie mięczaków muszlowych wydziela się też gromady m.in.: >małżów – BIVALVIA,
pozbawionych wtórnie raduli i mających w żołądku zwierający enzymy pręcik krystaliczny >
asymetrycznych ślimaków – GASTROPODA i > głowonogów – CEPHALOPODA mających
pierwotnie muszlę przekształcony w narząd wypornościowy…
… muszli
- stosunkowo pierwotna anatomia i prostota kształtu muszli cechuje słodkowodne żyworódki VIVIPARUS i
dobre zawójki VALVATA o skrzelach zredukowanych i zastąpionych przez zewnętrzny pierzasty wyrostek
-
płaszcza > stosownie do życia w środowiskach ubogich w węglan wapnia muszle mają cienkie i rogowe
wieczko
liczne ślimaki prowadzą osiadły tryb życia leżąc pasywnie na dnie i filtrując wodę…
… – MIĘCZAKI
Cechy wyróżniające:
- językowaty narząd do rozdrabniania pokarmu z rzędami chitynowych ząbków (RADULA)
- pierwotnie pełzają dzięki fali pobudzenia mięśniowego przesuwającej się wzdłuż silnie umięśnionej
dolnej powierzchni ciała (NOGI)
-
-
na grzbiecie fałd okryw ciała (PŁASZCZ) wydziela brzeżnie (z widocznymi liniami przyrostu)
chitynowy i/lub wapienny szkielet zewnętrzny
zwykle występuje stadium…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz