To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakter prawny spółki cywilnej
9Poglądy doktryny i judykatury na temat natury prawnej spółki cywilnej generalnie można podzielić na trzy grupy:
1. Spółka cywilna jest jedynie stosunkiem prawnym o charakterze obligacyjnym, wynikającym z umowy jej stron, której skutki i regulacja mają znaczenie przede wszystkim - tak jak w innych zobowiązaniach - tylko inter partes. Nie ma odrębnego od wspólników bytu prawnego. Pojęcie majątku wspólnego wspólników, stanowiącego tzw. współwłasność łączną, ma na celu jedynie prawne wyrażenie odrębności tego majątku od majątków osobistych wspólników. Niezależnie od ewentualnej organizacyjnej i ekonomicznej odrębności tego majątku od majątków osobistych wspólników podmiotami praw i obowiązków, związanych z tym majątkiem, bezpośrednio są zawsze tylko i wyłącznie wspólnicy, a nie spółka jako odrębny od nich podmiot prawa. Używane przez ustawodawcę pojęcie „spółka” [np. w kontekście jej zobowiązań (art. 864 k.c.), prowadzenia jej spraw i reprezentacji (art. 865 i 866 k.c.) lub jej rozwiązania (art. 869, 871-875 k.c.)] oznacza wyłącznie posłużenie się skrótem myślowym wyrażającym stosunek prawny między wspólnikami.
2. Spółka cywilna jest czymś więcej niż tylko umową wspólników, gdyż prowadzi do powstania swoistej organizacji wspólników. W rezultacie w stosunkach z osobami trzecimi wspólnicy nie występują jako samodzielne, niezależne podmioty, lecz jako wielość podmiotów połączonych w całość właśnie umową spółki [8] . Oznacza to, że w wyniku zawarcia umowy spółki cywilnej powstają nie tylko więzi między jej stronami (wspólnikami), tak jak w każdym stosunku obligacyjnym, ale także takie więzi, które powodują, że działania jednego ze wspólników w ramach tej umowy wywołują skutki zarówno wobec osób trzecich, jak i wobec pozostałych wspólników, czyli powstaje pewna sfera stosunków zewnętrznych. W dalszym ciągu nie jest jednak uznawana podmiotowość prawna spółki, lecz podmiotami wynikających z niej praw i obowiązków są zawsze bezpośrednio (pierwotnie) jej wspólnicy.
3. Spółka cywilna może być uznana za osobę prawną, ponieważ przepisy Kodeksu cywilnego dokładnie regulują jej powstanie, strukturę oraz sposób działania, pozwalając na jej istnienie jako samodzielnej jednostki organizacyjnej. Można więc przyjąć, że także w jej wypadku spełniony jest wymóg uznawania za osoby prawne tylko takich jednostek organizacyjnych, które są uregulowane w przepisach prawa (tzw. materialne kryterium osobowości prawnej) [9] .
Ostatni z powyższych poglądów jest odosobniony i obecnie w zasadzie nie znajduje zwolenników, zwłaszcza w świetle obecnie obowiązującego art. 33 k.c., zgodnie z którym osobowość prawną - oprócz Skarbu Państwa - mają tylko te jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne ją przyznają (tzw. normatywne albo formalne kryterium osobowości prawnej). W wypadku spółki cywilnej brak jest przepisu, który wyraźnie uznawałby ją za osobę prawną.
(…)
… działalność w formie przedsiębiorstwa) i w zależności od typu przewidujące odmienne wnioski co do jej natury prawnej. 4Towarzyszyło temu orzecznictwo Sądu Najwyższego, który przyjmował, że spółka cywilna, prowadząca tzw. działalność ewidencjonowaną, ma zdolność upadłościową[12], zdolność układową[13] i zdolność sądową w sprawach gospodarczych, rozpoznawanych przed sądem gospodarczym[14]. Ponadto w uchwale…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)