Budowa mięśnia poprzecznie prążkowanego - wykład, sem IV

Budowa miesnia poprzecznie pra_kowanego
Miocyt (włókienko miesniowe) o długosci srednio 4-5 cm (ale i do kilkunastu cm) i srednicy
10-150 μm, otoczony sarkolemma, wypełniony włókienkami kurczliwymi - miofibryllami, z
licznymi jadrami, mitochondriami i sarkoplazma. Miofibrylle (wykazujace poprzeczne
pra_kowanie) zbudowane sa z miofilamentów.
Stosunek ilosci sarkoplazmy do liczby miofibrylli jest podstawa rozró_niania włókien
miesniowych białych (mało sarkoplazmy) i czerwonych (du_o sarkoplazmy); włókna białe
szybko sie kurcza i mecza, czerwone - wolniej i nie sa tak podatne na zmeczenie.
Ka_dy miesien szkieletowy zbudowany jest z szeregu peczków włókien miesniowych, jak
wiadomo z fizjologii jednostka motoryczna miesnia to neuron + włókna miesniowe, które
2
unerwia, mo_e to byc od 10-200 włókien, zale_nie od stopnia specjalizacji miesnia.
Do miesni poprzecznie pra_kowanych zaliczamy:
- miesnie szkieletowe, które maja poczatek i przyczep do kosci
- miesnie wyrazowe (skórne lub mimiczne), majace przynajmniej jeden przyczep do skóry
W ka_dym miesniu poprzecznie pra_kowanym mo_na wyró_nic:
- poczatek (origo) - czesc miesnia mniej ruchoma
- sciegno poczatkowe (tendo initialis)
- brzusiec (venter)
- sciegno koncowe (tendo terminalis)
- przyczep (insertio) - czesc miesnia bardziej ruchoma.
Sciegno jest czescia miesnia, zbudowana z tkanki włóknistej zwartej, a brzusiec - z tkanki
miesniowej. Sciegno płaskie nosi nazwe rozciegna (aponeurosi).
Tkanka łaczna na powierzchni miesnia wytwarza omiesna (perimysium), a miedzy włóknami
miesniowymi znajduje sie omiesna wewnetrzna (perimysium internum).
... zobacz całą notatkę