Bezpośrednie obowiązywanie prawa wspólnotowego - normy prawa wspólnotowego od dnia wejścia w życie staja się automatycznie częścią porządku prawnego w państwach członkowskich. Występują obok norm prawa krajowego, ale są nim w sposób funkcjonalny powiązane, w razie konfliktu tych norm pierwszeństwo maja normy prawa wspólnotowego.
Bezpośrednie stosowanie prawa wspólnotowego - jest konsekwencja bezpośredniego obowiązywania, normy prawa wspólnotowego stanowią podstawę prawna dla działań organów państw członkowskich. Bezpośrednio obowiązują i powinny być bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich wszystkie wiążące normy prawa wspólnotowego zawarte we wszystkich źródłach prawa wspólnotowego.
Bezpośredni skutek prawa wspólnotowego - oznacza ze normy prawa wspólnotowego mogą być samodzielnym źródłem praw lub obowiązków jednostek. Jednostki mogą powoływać się na bezpośredni skutek norm prawa wspólnotowego postępowaniu przed sadami krajowymi i z norm tych mogą wywodzić swoje prawa. Zasada bezpośredniego skutku prawa wspólnotowego - wykształciła się z orzecznictwa ETS ( orz Van Gend, Costa ). ETS oznaczył w ten sposób charakterystyczna cechę prawa wspólnotowego, wspólnotowego mianowicie to, ze skutki norm prawa wspólnotowego nie zatrzymują się na poziomie państw członkowskich, ale sięgają bezpośrednio wewnątrz tych państw i określają sytuacje prawna jednostek- nakładają na nie obowiązki i przyznają im prawa. Aby przyznać danym normom bezpośrednią skuteczność wymagane jest aby przepisy, w których te normy są zawarte, były wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe.
Bezpośredni skutek norm prawa wspólnotowego może zachodzić w układzie wertykalnym (stosunek jednostki względem państwa) lub w układzie horyzontalnym (stosunek jednostki względem innych jednostek)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)