To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Beton piaskowy i dobór jego składu.
Podstawowe określenia, klasyfikacja i przeznaczenie
Beton drobnokruszywowy, nazywany niekiedy piaskowym, to materiał wykonany z zaczynu cementowego i drobnego kruszywa naturalnego o charakterystycznym uziarnieniu. W składzie ziarnowym stosu okruchowego znajdują się zarówno ziarna frakcji piaskowych (0 - 2mm) jak i żwirowych do 4mm , a nawet 8 mm. Wszystkie parametry betonu drobnokruszywowego znacznie odbiegają od parametrów zapraw. Wynika to ze sposobu kształtowania makrostruktury bardzo często z zastosowaniem modyfikatorów w postaci domieszek i ziarnistych dodatków aktywnych, Użycie modyfikatorów umożliwia podwyższenie zarówno klasy wytrzymałościowej betonów drobnokruszywowych, jak i zniwelowanie sporej części niekorzystnych różnic właściwości z pełnoziarnistymi betonami żwirowymi. Niemodyfikowany beton drobnokruszywowy, zagęszczany przez wibrowanie o częstotliwości 50 Hz, ma ogólnie gorsze parametry w porównaniu z cementowymi betonami żwirowymi porównywalnych klas. W szczególności dotyczy to: możliwości uzyskania klas wytrzymałościowych maksymalnie do C20/25;
zwiększonej kruchości betonu, wynikającej z nieco obniżonej wytrzymałości na ściskanie zwiększonej porowatości i w konsekwencji nasiąkliwości betonu. właściwości techniczne
Betony drobnokruszywowe wykazują gorsze właściwości sprężyste i reologiczne, takie jak:
niższe wartości siecznego i dynamicznego modułu sprężystości;
większe odkształcenia skurczowe, w szczególności w okresie 28 dni;
większe odkształcenia pełzania, z tym że współczynnik pełzania jest niekorzystny w chwili obciążenia tylko dla wieku do 28 dni. Poprawę właściwości betonów drobnokruszywowych można uzyskać przez stosowanie specjalnych technologii zagęszczania, takich jak: prasowanie z odprowadzeniem wody, odpowietrzanie, wibroubijanie itp. Wcześniej jednak należy zmienić konsystencję mieszanki na znacznie mniej ciekłą w porównaniu z mieszanką przeznaczoną do wibrowania. Innym sposobem poprawy właściwości betonów drobnokruszywowych, tańszym i prostszym, jest utrzymanie tradycyjnej technologii wykonywania, ale zastosowanie modyfikatorów właściwości w postaci domieszek i dodatków. Ich zastosowanie umożliwia znaczne zwiększenie wytrzymałości betonów drobnokryszywowych, a uzyskane klasy obejmują także grupę betonów średniej wytrzymałości, nawet do C60/75. Modyfikowanie składu betonu drobnokruszywowego skutecznie wpływa na poprawę właściwości kompozytów średnich wytrzymałości. Stosowanie wartościowych, stosunkowo drogich domieszek i dodatków w projektowanych betonach niskich klas jest technicznie i ekonomicznie nieuzasadnione. Dobór jakościowy składników i ilościowy w sensie wielkości granicznych
(…)
… frakcji 0-4 mm, o dopuszczalnej ilości nadziarna (frakcja 4-8 mm) do 15%. Zawartość frakcji 0-2 mm (punkt piaskowy) powinna wynosić 70-85 %. Pozostałe cechy kruszywa powinny być zgodne z normą przedmiotową dot. kruszyw do betonu. Obszar uziarnienia ograniczony zalecanymi krzywymi przesiewu przedstawiono poniżej: zalecane wzory wytrzymałościowe:
Politechniki Łódzkiej, Politechniki Krakowskiej
projektowanie składu mieszanki metodą Politechniki Łódzkiej
sprawdzenie jakości projektowanego betonu
Jak w poprzednim zadaniu.
…
… go jako materiału konstrukcyjnego w budownictwie. Nie bez znaczenia był też duży udział w złożach surowca do produkcji kruszywa normowych frakcji 2-4 i 4-8 mm. Ostatecznie ustalono obszar zalecanego i dopuszczalnego uziarnienia miaszanki kruszywowej stanowiącej możliwy do przyjęcia stos okruchowy betonu.
Beton drobnokruszywowy został zdefiniowany jako materiał kompozytowy, wykonany na bazie kruszywa drobnego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)