To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
35 co do wielkości państwo w Europie - jedno z najmniejszych, a przy tym bardzo zaludnione Krótki Rys historyczny Aby zrozumieć, w jaki sposób mógł zaistnieć tak przedziwny twór państwowy, trzeba cofnąć się aż do czasów starożytnych. Początkowo obszary dzisiejszej Belgii zamieszkiwały ludy celtyckie i germańskie. W I wieku n.e. tereny te zostały podbite przez Rzymian i poddane romanizacji. Po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego znalazły się pod panowaniem Franków i to właśnie w tym okresie wykształcił się na nich podział, który determinuje sytuację Belgii do dnia dzisiejszego: na północy skupiła się głównie ludność pochodzenia germańskiego, natomiast na południu - romańskiego. W toku historii Europy tereny dzisiejszej Belgii przechodziły dosłownie z rąk do rąk: raz bywały pod panowaniem francuskim, innym razem niemieckim, a nawet hiszpańskim. Od 1815 roku przez krótki czas tworzyły do spółki z Holandią Królestwo Niderlandów . Sama Belgia jako państwo powstała dopiero piętnaście lat później, kiedy to w wyniku tzw. rewolucji belgijskiej od Królestwa Niderlandów odłączyły się właśnie Walonia i Flandria . Oba regiony utworzyły wspólne państwo; państwo, jak się miało okazać, niestety bardzo niespójne. W roku 1960 niepodległość uzyskała największa kolonia tego państwa Kongo Belgijskie , a w roku 1962 terytoria mandatowe Rwanda i Burundi . W XX wieku dochodziło do stopniowego podziału na dwie strefy językowe położoną na północy Flandrię ( język niderlandzki ) i na południu Walonię ( język francuski ). Spowodowało to w 1963 roku formalny podział Belgii na 3 regiony: Flandrię , Walonię i Region Stołeczny Brukseli . W roku 1993 doszło do przekształcenia Belgii w państwo federalne z 3 regionami o szerokiej autonomii. W 2007 spór o dalszą reformę i większą samodzielność Flandrii przyczynił się do kłopotów ze sformowaniem rządu federalnego [1] . Od 2010 w Belgii trwa najdłuższy we współczesnej Europie kryzys rządowy . Konstytucja. Mamy tu do czynienia, z trochę inną kolejnością. Zazwyczaj w pierwszej kolejności opisuje się pozycję i rolę ustrojową monarchy a potem organy centralne. W konstytucji belgijskiej na czoło wysunięto przepisy dotyczące parlamentu jako organy przedstawicielskiego. Ma to związek z zasadą zwierzchnictwa narodu jako jedną z fundamentalnych. Po 160 latach Belgia przyjęła formę federacji, wiążąc z tym rozwiązaniem nadzieję na rozwiązanie problemów natury etnicznej i języków, społecznej i ekonomicznej. Zmiany te zostały wprowadzone w oparciu o dwa kryteria: Językowe - także sprawy kultury, co doprowadziło do utworzenia wspólnot Historyczne, uwzględniając również wymogi gospodarki, co w konsekwencji doprowadziło do utworzenia trzech regionów
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)