To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Badanie wytrzymałości na ścinanie gruntów gruboziarnistych i kamienistych
Uwagi ogólne
Przy badaniu wytrzymałości na ścinanie gruntów gruboziarnistych i kamienistych, ze względu na zawartość w nich grubych ziarn żwirowych i kamienistych, wymaga się aparatury wielkowymiarowej. Ogólnie przyjmuje się, że średnica badanej próbki lub jej szerokość powinna być 5-10 razy większa od średnicy maksymalnych ziarn w gruncie.
Grunty gruboziarniste i kamieniste niespoiste można badać w laboratorium w wielkowymiarowych aparatach bezpośredniego ścinania i trójosiowych, gdyż struktura próbki nie wpływa zasadniczo na wyniki. Próbki do badań z tych gruntów można pobierać o naruszonej strukturze, a następnie zagęszczać do odpowiedniej gęstości jaką miał grunt w podłożu lub nasypie. Podobnie można badać grunty gruboziarniste i kamieniste gliniaste (żwiry, wietrzeliny i rumosze gliniaste) przeznaczone na nasypy. Natomiast badania gruntów gliniastych, występujących w podłożu fundamentów, można wykonać tylko w terenie metodami polowymi, gdyż pobranie z tych gruntów wielkowymiarowych próbek o nienaruszonej strukturze do badań laboratoryjnych jest w zasadzie niemożliwe. Badania natomiast próbek zagęszczanych jest niewłaściwe, gdyż na wyniki badań gruntów gliniastych ma wpływ struktura gruntu. Badania polowe można też wykonywać w gruntach niespoistych.
Badania w wielkowymiarowym aparacie skrzynkowym
Na rysunku 6.29 przedstawiony jest aparat skrzynkowy konstrukcji autora. Aparat składa się z dwóch skrzynek o wymiarach 50x50x 16 cm. pomiędzy którymi ustawionych jest 6 przesuwnych ramek na rolkach o łącznej wysokości 16 cm oraz ramy pozwalającej wywierać na grunt nacisk pionowy i poziome naprężenie ścinające za pomocą dźwigników hydraulicznych o udźwigu 250 kN. W czasie badania dźwignik pionowy przekazuje za pośrednictwem pokrywy określony nacisk na grunt, a dźwignik poziomy napędzany pompą od prasy hydraulicznej
powoduje przesuw skrzyni górnej z gruntem (ścinanie próbki), w czasie ścinania siłę pionową i poziomą odczytuje się na manometrach.
Ścinanie próbki gruntu w tym aparacie następuje w strefie, a nie wzdłuż jednej wymuszonej powierzchni ścinania, gdzie w przypadku badania gruntów gruboziarnistych i kamienistych występuje wymuszone zazębianie i ścinanie ziarn wzdłuż tej płaszczyzny i przy ściankach skrzyń. Powoduje to podwyższenie rzeczywistego oporu ścinania, CO przejawia się między innymi w otrzymywaniu znacznych wartości „oporów spójności" w gruntach niespoistych. Zjawisku temu zapobiega strefa ramek, której wysokość powinna być 2 razy większa od średnicy maksymalnych ziare występujących w gruncie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)