Badanie wskaźników porowatości e i e oraz oznaczenie stopnia zagęszczenia gruntów sypkich I Na podstawie wskaźnika porowatości naturalnej e, wskaźnika porowatości maksymalnej e , wskaźnika porowatości minimalnej e ustala się liczbową wartość stopnia zagęszczenia I , na podstawie której określa się stan zagęszczenia gruntów niespoistych. Badanie przeprowadza się w cylindrze oraz przy pomocy widełek wibracyjnych. Porowatość gruntu to stosunek objętości porów w próbce do objętości próbki V, natomiast wskaźnik porowatości to stosunek objętości porów w próbce gruntowej do objętości szkieletu gruntowego w próbce o objętości V.
Stopień zagęszczenia jest cechą gruntów niespoistych. Ze względu na fakt, iż układ ich szkieletu jest stosunkowo sztywny i nie zmienia się pod wpływem zmian zawilgocenia, stopień zagęszczenia charakteryzuje nośność i graniczną wytrzymałość gruntów niespoistych.
Oznaczenie wykonuje się warunkach umownych dla gruntu wysuszonego. Stąd badanie rozpoczyna się od wysuszenia próbki w suszarce do stałej masy (pozbywamy się wody błonkowatej). Następnie:
ważymy stalowy cylinder - masa cylindra to mt mierzymy suwmiarką dwie prostopadłe względem siebie średnie wewnętrzne cylindra oraz jego wysokość wewnętrzna - objętość cylindra Vc=Vmax (czyli objętość maksymalna dla gruntu)
wsypujemy badany grunt do cylindra przez lejek stopniowo podnoszony w miarę napełniania cylindra (umownie ID =0)
górną powierzchnie wyrównujemy nożem - do krawędzi cylindra
ważymy cylinder z gruntem - otrzymujemy mst na powierzchni gruntu układamy normowy obciążnik i zagęszczamy grunt za pomocą widełek przez 1min uderzając o ścianki boczne cylindra
za pomocą suwmiarki mierzymy głębokość zagłębienia obciążnika; grunt uważa się za maksymalnie zagęszczony, gdy 3 kolejne takie pomiary (każdy po dodatkowym 0,5-minutowym zagęszczaniu) nie wykażą wzrostu zagłębienia - otrzymujemy zmniejszenie objętości DV=Vc-Vmin=Vmax-Vmin (odpowiada to umownej zmianie stopnia zagęszczenia DID=1-0=1
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)