Badanie wpływu gęstości optycznej ośrodka na prędkość rozchodzenia się światła

Nasza ocena:

5
Pobrań: 210
Wyświetleń: 3836
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Badanie wpływu gęstości optycznej ośrodka na prędkość rozchodzenia się światła - strona 1 Badanie wpływu gęstości optycznej ośrodka na prędkość rozchodzenia się światła - strona 2 Badanie wpływu gęstości optycznej ośrodka na prędkość rozchodzenia się światła - strona 3

Fragment notatki:

Celem sprawozdania jest zapoznanie się podstawowymi prawami optyki geometrycznej oraz z rodzajami biernych elementów optycznych. Celem ćwiczenia jest także wykonanie doświadczeń w celu zbadania następujących zależności: wpływ gęstości ośrodka optycznego na ogniskową soczewki znajdującej się w powietrzu, wodzie oraz w roztworze cukru 9% i 17%, wpływ gęstości ośrodka na prędkość rozchodzenia światła w powietrzu, wodzie oraz roztworze cukru 9% i 17%.
W sprawozdaniu koniecznie było również praktyczne zbadanie własności biernych elementów optycznych: zwierciadeł (płaskie, wklęsłe, wypukłe), soczewek (skupiająca, rozpraszająca), pryzmatu.
W sprawozdaniu sprawdzane są również podstawowe prawa optyki geometrycznej: prawa odbicia, prawa załamania, prawa całkowitego wewnętrznego odbicia, aberracji sferycznej, luneta Galileusza, krótkowzroczność i jej korekcja, dalekowzroczność i jej korekta.


POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA
LABORATORIUM FIZYCZNE
Ćwiczenie nr:
4
Temat:
Badanie wpływu gęstości optycznej ośrodka na prędkość rozchodzenia się światła.
Data wykonania:
Ocena:
1.WSTĘP TEORETYCZNY
Szkło i plexa jako materiał do produkcji
Najczęściej stosowanym materiałem do produkcji soczewek, zwierciadeł lub
pryzmatów jest szkło, które określamy jako strukturę bezpostaciową amorficzną.
Z pewnym przybliżeniem można przyjąć, że jest ono cieczą przechłodzoną o dużej
lepkości. Szkło nieorganiczne jest produktem powstałym ze stopienia związków
nieorganicznych ochłodzonych poniżej temperatury krystalizacji, będący tworzywem
sztywnym i kruchym. Jest to najliczniejszy zbiór materiałów używanych w przyrządach
optycznych, zwłaszcza do stosowania w tradycyjnym obszarze promieniowania
widzialnego i bliskiej podczerwieni. Typowe szkło optyczne charakteryzuje dobra
przepuszczalność światła, jednorodność, twardość w przedziale 5 - 7 klasy Mohsa, a jako
materiał konstrukcyjny wskazuje wiele zalet technologicznych. Szkła mogą być
formowane w kształty odpowiadające gotowym elementom. Kolejnym materiałem
służącym do budowy elementów biernych jest plexa, która należy do rodziny tworzyw
sztucznych (polimerow),które nazywane są także szkłami organicznymi ze względu na
izotropowość i jednorodność, a także inne właściwości optyczne porównywalne
z typowymi szkłami optycznymi. Łatwość formowania, możliwość utwardzania
powierzchni materiałów o małej twardości sprawia, że tworzywa te są szeroko stosowane
w produkcji przyrządów optycznych o skomplikowanych kształtach np. powierzchnie asferyczne.
1.2. OdbicieOdbicie zwierciadlane (regularne) zachodzi na gładkiej powierzchni. Doskonała powierzchnia, która wykazuje jedynie odbicie zwierciadlane byłaby niewidzialna. Kąt padania  promienia na gładką powierzchnię jest równy kątowi odbicia  promienia od tej powierzchni. Można to opisać wzorem:    
Odbicie dyfuzyjne, inaczej nieregularne nazywamy odbicie od powierzchni niewypolerowanej. Przykładem takiej powierzchni jest kartka białego papieru.
1.4. Załamanie
Załamanie występuje przy przejściu promienia z ośrodka o mniejszym współczynniku załamanie do ośrodka o większym współczynniku załamania. Na przykład z powietrza do wody czy z wody do szkła. Prawo opisujące załamanie światła jest nazywane prawem Snelliusa, które brzmi:
Stosunek sinusa kąta padania  do sinusa kąta załamania  jest równy stosunkowi współczynnika załamania w ośrodku pierwszym n1 do współczynnika załamania w ośrodku drugim n

(…)

… załamania w ośrodku pierwszym n1 do współczynnika załamania w ośrodku drugim n2 i jest wielkością stałą równą stosunkowi prędkości światła w ośrodku pierwszym v1 do prędkości światła w ośrodku drugim v2.
Bezwzględny współczynnik załamania ośrodka n równy jest stosunkowi prędkości światła w próżni c do prędkości światła w danym ośrodku v. c = 299792458 m/s Całkowite wewnętrzne odbicie
Zjawisko zachodzące…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz