To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ćwiczenie 11 Badanie łaty do niwelacji precyzyjnej 11.1. Sprzęt: niwelator precyzyjny (z mikrometrem optycznym), łata inwarowa, szkicownik, dziennik pomiarowy, statyw, teodolit, liniał z podziałem milimetrowym, ruletka. 11.2. Cel ćwiczeń Określenie wybranych parametrów łaty do niwelacji precyzyjnej. 11.3. Wprowadzenie W geodezji występują pomiary kątowe oraz odległościowe realizowane teodolitami, tachymetrami i niwelatorami z wyposażeniem dodatkowym. Odległości pionowe występujące w pomiarach wysokościowych można realizować następującymi metodami. Niwelację geometryczną; Niwelacje trygonometryczną; Niwelacje hydrostatyczną; Niwelacje barometryczną (fizyczną); Bezpośredni pomiar różnic wysokości za pomocą przymiarów zwisających; Metody stereofotogrametryczne; Wyznaczenie wysokości technika satelitarną GPS; Według normy PN-86 N-02207 pomiar wysokościowy zwany niwelacją jest to dział geodezji zajmujący się wyznaczaniem wysokości punktów względem przyjętego poziomu odniesienia. Na niewielkich obszarowo obiektach najczęściej stosowaną metodą jest niwelacja geometryczna. Polega ona na wyznaczeniu różnicy wysokości pomiędzy wybranymi punktami na podstawie różnicy odległości pionowych, odczytanych z łat: wstecz, w przód ustawionych pionowo na punktach (za pomocą libelli pudełkowych), a płaszczyzną horyzontalną wyznaczoną ponad powierzchnią terenu przez pęk poziomych osi celowych niwelatora. Podczas wykonywania pomiarów wysokościowych dochodzi do wystąpienia błędów m.in. osobowych, wpływu środowiska zewnętrznego bądź błędów instrumentalnych. Jak wykazuje praktyka geodezyjna obecnie największym źródłem błędów w niwelacji są błędy spowodowane używaniem zniszczonych i niesprawdzonych łat niwelacyjnych. „Do niwelacji precyzyjnej najczęściej stosowane są inwarowe łaty sztywne o długości 2m, 3m, natomiast w terenach górzystych mogą być wykorzystywane także łaty czterometrowe. Łata precyzyjna posiada drewniany lub metalowy korpus (ramę), wewnątrz którego rozpięta jest taśma inwarowa z naniesionym podziałem zazwyczaj o szerokości 25 mm. Dolny koniec taśmy umocowany jest na zaczepie, zaś drugi, górny – na mocnej sprężynie, zapewniającej taśmie stały naciąg z siłą 200 ± 20 kN poprzez urządzenie działające na zasadzie dynamometru. Wielkość naciągu można regulować zmieniając położenie śruby umocowanej
(…)
…;
Sprawdzenie prostopadłości kresek łaty do osi podziału łaty (taśmy);
Sprawdzenie wymiarów poszczególnych kresek łaty;
Sprawdzenie wichrowatości łaty;
Rektyfikacja libelli pudełkowej łaty;
Kontrola naciągu taśmy łaty;
Badanie prostoliniowości łaty.
11.4. Prace pomiarowe
W ramach wykonywanego ćwiczenia powinny być wykonane następujące rodzaje badań łaty
inwarowej:
1. Równoległość i współpłaszczyznowość osi…
…
których okucie dolne tworzy stopkę łaty. Stopka jest dobrze zahartowana i dokładnie
oszlifowana w celu zapewnienia stałości zera podziału i prostopadłości płaszczyzny stopki do
osi łaty.” [1], [2]. Na rysunku 1 przedstawiono stosowane w praktyce łaty precyzyjne.
Rys. 1. Przykłady inwarowych łat precyzyjnych
Źródło: Polska Norma PN-ISO 12858-1 „Optyka i instrumenty optyczne. Wyposażanie
pomocnicze instrumentów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)