To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Badania dylatometryczne
Metodę badań dylatometrem gruntów zalegających w podłożu opracował i opatentował Silvano Marchetti z Uniwersytetu Aquila we Włoszech w 1980 r. [86],
Badanie dylatometryczne (DMT — The Marchetti Dilatometer Test) polega na określeniu wytrzymałości i odkształceń gruntów drobnoziarnistych, z zastosowaniem specjalnej płaskiej końcówki w kształcie łopatki (rys. 15.19). Badanie polega na wciskaniu pionowo w grunt ostrza końcówki wyposażonej w cienką kołową rozszerzalną stalową membranę. Na określonych głębokościach mierzy się w sposób prawie ciągły naprężenie kontaktowe pomiędzy gruntem a nieodkształcalną membraną, a następnie naprężenie, gdy środek membrany przemieści się o 1,1 mm. Badanie gruntów z użyciem dylatometru stosuje się najczęściej w przypadku glin, pyłów i piasków, tzn. wtedy gdy cząstki gruntu są małe w stosunku do rozmiarów membrany (d = 60 mm).
Wyniki badań pozwalają na uzyskanie informacji o rodzaju gruntów, stanie naprężenia w gruncie, wytrzymałości na ścinanie i odkształcałności.
Na podstawie wyników badań wyznacza się następujące współczynniki:
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)