Próbne obciążania gruntu presjometrem (Menarda):
Polega na pomiarze odkształceń ścianki otworu wiertniczego, w wyniku przyłożonego do niej określonego obciążenia poziomego (kołowo symetrycznego). Badanie odbywa się przez wprowadzenie do otworu wiertniczego o małej średnicy (wykonanego przy zastosowaniu płuczki wiertniczej) cylindra o elastycznej, gumowej powierzchni bocznej, tzw. sondy, oraz wywieraniu nacisku ścianek sondy na ściankę otworu, w wyniku wtłoczenia do niej płynu pod określonym ciśnieniem. W czasie badania mierzy się wartość ciśnienia płynu p oraz wzrost objętości komory ΔV, czyli odkształcenie objętościowe otworu. Wyznacza się presjometryczny moduł odkształcenia Ep oraz ciśnienie (obciążenie) graniczne pgr. K - współczynnik odkształcenia sondy danego presjometru, cm3. Badania presjometryczne umożliwiają wykonanie próbnych obciążeń do głębokości 30m.
Próbne obciążenie dylatometrem:
Polega na określenie wytrzymałości i odkształceń gruntów drobnoziarnistych, z zastosowaniem specjalnej płaskiej końcówki w kształcie łopatki. Badanie polega na wciskaniu pionowo w grunt ostrza końcówki wyposażonej w cienką kołową rozszerzalną stalową membranę. Na określonych głębokościach mierzy się w sposób prawie ciągły naprężenie kontaktowe pomiędzy gruntem a nieodkształconą membraną, a następnie naprężenie, gdy środek membrany przemieści się o 1,1mm. Badanie gruntów z użyciem dylatometru stosuje się najczęściej w przypadku glin, pyłów i piasków, tzn, wtedy gdy cząstki gruntu są małe w stosunku do rozmiarów membrany (d=60cm). Wyniki badań pozwalająca uzyskanie informacji o rodzaju gruntu, odkształcalności, wytrzymałości na ściskanie. Na podstawie wyników badań wyznacza się następujące współczynniki:
- materiałowy IDMT - składowej poziomej naprężenia KDMT - dylatometryczny EDMT
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)