To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Test Rysunku Rodziny jest metodą niewerbalną, projekcyjną, której celem jest określenie więzi emocjonalnych w rodzinie, a zwłaszcza zbadanie stopnia przystosowania się dziecka do środowiska rodzinnego. Metodę zaproponował L. Corman opierając się na założeniu, że rysunek dziecka, wśród wielu innych technik graficznych, najlepiej odzwierciedla istotę badanego problemu. Rysunek rodziny należy rozpatrywać zarówno w aspekcie formy, jak i treści. Według L. Cormana uzasadnia to interpretację rysunku według trzech kryteriów: sprawności graficznej, struktury formalnej i treści.
Aspekt formalny rysunku
Najczęściej w interpretacji formalnej rysunku wyodrębnia się następujące elementy: poziom formalny rysunku, typ rysunku, elementy graficzne, symbolika przestrzeni i symbolika barw.
Poziom formalny
Analiza poziomu formalnego rysunku odpowiada na pytanie, czy poziom graficzny rysunku odpowiada wiekowi badanego. W tym celu odwołuje się do testów określających ten poziom bądź przy pomocy odpowiednich norm (jak w teście F. Goodenough), bądź wskaźników rozwoju rysunku dziecka opracowanych przez wielu badaczy. Natomiast dorośli w przedstawianiu postaci wykazują dużą różnorodność. Czasem posługują się schematem lub ujęciem symbolicznym, a czasem rysunek jest bardzo realistyczny. Jeśli jest to realizm typu dziecięcego, to świadczy on o infantylizmie autora.
Typ rysunku
Można wyróżnić dwa typy rysunku: sensoryczny (emocjonalny) i racjonalny. Pierwszy wykonują osoby spontaniczne, z łatwą ekspresją uczuć, dla których w rodzinie najważniejsze są bliskie i ciepłe więzi emocjonalne. W rysunkach tych linie są krzywe lub zaokrąglone, a postacie ukazane w sposób dynamiczny (w działaniu). Typ racjonalny charakteryzuje się linią prostą i sztywną. Postacie są nieruchome, często wyizolowane, jakby reprodukowane stereotypowo, ale z dbałością o szczegóły. W ten sposób rysują osoby zahamowane, ostrożne w ujawnianiu swoich emocji, poddające się sztywnym regułom.
Według M. Braun-Gałkowskiej różnice te nie są odzwierciedleniem różnych poziomów funkcjonowania intelektualnego, ale odmiennej emocjonalności. Na typ rysunku wpływa też szkoła. Świeżość i spontaniczność obrazu maleje w wieku szkolnym. Szkoła uczy myślenia racjonalnego i dyscypliny umysłowej. Rysunek racjonalny często współistnieje z przystosowaniem szkolnym. Także osobowość badanego może wpływać na to, jakie rysunki preferuje. Praktycznie najczęściej występują typy mieszane.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)