To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Arystoteles: a. geneza państwa
Według Arystotelesa nie było stanu natury, człowiek jako istota z natury społeczna zawsze stanowił część rodziny (elementarny składnik państwa, a nie jednostka), która jest skojarzeniem dwóch wspólnot: kobiety i mężczyzny oraz pana i niewolnika. Okazało się, że wspólnota rodzinna nie wystarczy do zapewnienia szczęścia gdyż zaspokaja tylko potrzeby życia codziennego. Rodziny zaczęły łączyć się w większe wspólnoty- gminy wiejskie. Z kolei gminy wiejskie nie były samowystarczalne i połączyły się tworząc większą wspólnotę to znaczy w państwo. Państwo charakteryzuje się samowystarczalnością i zdolnością do zaspokajania wszelkich potrzeb człowieka.
b. państwo idealne Arystotelesa
Dla Arystotelesa idealne państwo jest zarazem państwem zapewniającym szczęście obywatelom. Szczęście w państwie zależy od warunków zewnętrznych. Państwo idealne powinno mieć odpowiednie rozmiary (ani zbyt wielkie ani zbyt małe), klimat (ma wpływ na charakter człowieka, gorący-rozwój intelektualny, zimny-męstwo, powinien być umiarkowany), położenie (trudno dostępne dla wrogów, łatwy dostęp przyjaciół).
W państwie idealnym powinna istnieć własność prywatna - każdy mieszkaniec miał dostać tyle samo ziemi (uznawał niezbędność równego podziału stanu majątkowego obywateli - z tego wynika równość udziału w sprawach państwowych). Niewielka część ziemi powinna należeć do państwa, ma służyć państwu np. świątynie. Ziemia prywatna powinna być podzielona na dwie części: część w centrum, część na obrzeżach państwa - tak by każdy interesował się obronnością. Nikt nie powinien rządzić w państwie zbyt długo - nikt nie powinien dwukrotnie sprawować tej samej funkcji. Zwolennik demokracji - każdy człowiek może sprawować władzę, należy więc do tego przygotować wszystkich - dać każdemu minimum wychowania i wykształcenia.
W koncepcji idealnego państwa Arystotelesa dochodzi do głosu jego filozofia złotego środka.
c. cel życia człowieka
Znalezienie złotego środeka: miara w popędach; cnoty poznawcze (przez naukę) i etyczne (przez przyzwyczajenie). Celem człowieka jest dążenie do szczęścia, pojmowanego także jako cnota, poprzez życie zgodne z rozumem.
d. powody przewrotów w państwie
Arystoteles twierdził, że przyczyną przewrotów państwowych są istniejące w każdym państwie nierówności majątkowe. Natomiast bezpośrednimi przyczynami zmian ustrojowych są chęć zaszczytów, bogacenia się, samowola, wzgarda, strach. Skoro podstawową przyczyną przewrotów jest nierówność pomiędzy obywatelami, sposobem uniknięcia walk i przewrotów politycznych jest silny stan średni.
e. klasyfikacja ustrojów państwowych
(…)
… podstawową przyczyną przewrotów jest nierówność pomiędzy obywatelami, sposobem uniknięcia walk i przewrotów politycznych jest silny stan średni.
e. klasyfikacja ustrojów państwowych
Liczba osób sprawujących władzę: jedna osoba (monarchia, tyrania), kilka osób sprawuje rządy (arystokracja, oligarchia), wiele osób sprawuje rządy (politea, timokracja)
Cel ustroju politycznego: dobro ogółu (monarchia, arystokracja, politea), dobro własne rządzących, (tyrania, oligarchia, timokracja) Dobro ogółu
Jedna osoba rządzi
Rządzi kilka osób
Rządzi wiele osób
Monarchia
Ustrój arystokratyczny
Politea
Dobro rządzących
Tyrania
Ustrój oligarchiczny
Timokracja
f. stosunek do demokracji (pytanie podchwytliwe, są dwa rodzaje demokracji) Arystoteles był zwolennikiem demokracji, dzielił ją na właściwą, mającą na celu dobro…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)