To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Filozofia Arystotelesa.
I. Podział nauki:
a) teoretyczne: · metafizyka – zajmuje się rzeczywistością nieobserwowalną,
ponadzmysłową i najogólniejszymi własnościami wszystkich rzeczy; · fizyka.
b) praktyczne: · etyka · polityka · ekonomia · medycyna.
c) wiedza wytwórcza
* Logika nie była uznana przez Arystotelesa za naukę. Logika Arystotelesa to przede wszystkim
logika dedukcji: wśród przsłanek musi występować zdanie ogólne.
II. Empiryzm genetyczny.
Arystoteles stał na stanowisku empiryzmu genetycznego twierdząc, że człowiek rodzi się
pozbawiony jakiejkolwiek wiedzy i dopiero nabywa jej w miarę zmysłowego kontaktu ze światem.
Niemniej, poznanie zmysłowe nie jest ani jedynym ani najważniejszym sposobem poznawania,
ponieważ nie daje nam wiedzy ogólnej. Postrzeganie zmysłowe stanowi zaledwie wstępny etap
zdobywania wiedzy, dostarczając informacji opracowywanych następnie przez rozum.
Takie stanowisko w kwestii źródeł wiedzy określa się jako umiarkowany racjonalizm
metodologiczny. Rozum uogólnia na drodze indukcyjnej, dane empiryczne. Polega na
abstrahowaniu od tego, co szczegółowe oraz przypadkowe i doprowadzeniu do pojęć zawierających
to, co w rzeczach jest ogólne, tj. istotne. Przedmiotem pojęć ogólnych jest to, co wspólne dla całego
gatunku, tj. co stanowi o istocie danej rzeczy (umiarkowany nominalizm pojęciowy). Tylko intelekt
może wydobyć z doświadczenia istotę rzeczy, a wiedza ta ma charakter koniecznie prawdziwy.
Uważał, że natura bytu jest jednostkowa, a natura wiedzy jest ogólna, to znaczy, że realnie
istnieją tylko konkretne jednostkowe rzeczy, a wiedza teoretyczna dotyczy tego, co w nich jest
wspólne. Pojęcia tworzą hierarchię. Wiedza obejmuje min. definiowanie tj. przyporządkowanie
danego pojęcia do wyższego rodzaju, z zaznaczeniem właściwej różnicy (np. człowiek to zwierzę
myślące). Zespoły pojęć składają się na sądy. One również stanowią hierarchię, a dowód polega na
sprowadzeniu danego sądu do wyższego, tj. do jego racji. Dowód, to wnioskowanie z prawdziwych
sądów, a najprostszą jego postacią jest sylogizm tzn. wnioskowanie z dwu sądów mających wspólne
pojęcie. (Np. sąd I: Każdy człowiek jest śmiertelny; sąd II: Sokrates jest człowiekiem; wniosek:
Sokrates jest śmiertelny).
W skrócie:
1. Zmysły bazą poznania.
2. Rozum źródłem pojęć.
3. Intelekt czynny władzą abstrahowania – odpowiada przyczynie sprawczej, bo na wzór świata
tworzy wszystko. Odłączony od materii jest wieczny i nieśmiertelny. Przychodzi z zewnątrz, ale
pozostaje w duszy. Intelekt czynny istnieje poza granicami poznania zmysłowego. Nie jest Bogiem,
ale odzwierciedla cechy boskie – nie podlega cechom ciała.
4. Proces intelektualnego pojęciowego poznania.
III. Metafizyka - Pierwsza Przyczyna świata (''Pierwszy Motor'').
Metafizyka zajmuje się:
~ ustaleniem podstawowej formy rzeczywistości i jej celu,
~ ogólnym pojęciem bytu,
~ pierwszymi i ostatecznymi przyczynami.
Według Arystotelesa Bóg nie był stworzycielem świata, ponieważ świat był wieczny.
Bóg wprawił jedynie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)