Antypedagogika - nurt edukacji

Nasza ocena:

3
Pobrań: 553
Wyświetleń: 1862
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Antypedagogika - nurt edukacji - strona 1 Antypedagogika - nurt edukacji - strona 2 Antypedagogika - nurt edukacji - strona 3

Fragment notatki:

Antypedagogika Antypedagogika to nowy współczesny nurt edukacyjny, określany też jako filozofia życia i współżycia ludzi u progu XXI wieku. Jako pierwszy tę nazwę użył Ekkehard von Braunmuhl w swej książce pt.: „Antypedagogika” (1975 roku), w której zaprezentował teorię przeciwna pedagogicznej teorii człowieka i zawarł przesłanki nowej koncepcji. Antypedagogika: to zniesienie wychowania - teoria przeciwna do pedagogicznej, nie jest negacją pedagogiki, lecz innym systemem bazującym na innym obrazie człowieka (jest to egzystencjalna i psychologiczna strona Ruchu Praw Dziecka), a także synonim praktyki i sposobu życia ludzi wolnych od wychowania. Z antypedagogiką utożsamiani są niemieccy uczeni Ekkehard von Braunmuhl i Hubertus von Schoenebeck, natomiast pozostałych a przypisanych do niej twórców łączy niezgoda na intencjonalne (czyli dyrektywne) wychowanie dzieci i młodzieży. Należą do nich tacy twórcy jak: Alice Miller, Helmut Ostermayer, Wolfgang Hinte, Chistine Rochefort. Nie używają oni i nie stosują nazwy antypedagogika, pomimo to kojarzeni są z tym prądem. Antypedagogika dzięki takim ludziom jak: Ekkehard von Braunmuhl i Hubertus von Schoenebeck, uzyskała własny, autentyczny kształt i błyskawicznie rozprzestrzeniła się po Europie. Jest ona również szczegółowym niemieckim wkładem w Ruch Praw Dzieci i stanowi pełen system, a także oznacza ogromny przełom w wychowaniu i pedagogice. Ruch Praw Dziecka, który jest podstawa antypedagogiki powstał na początku lat siedemdziesiątych naszego stulecia z tradycji amerykańskiego ruchu praw obywatelskich. Głównym celem ruchu jest równouprawnienie: każdy człowiek od chwili urodzin jest suwerenną istotą. Wynika z tego podstawowy postulat zapewnienia młodym ludziom wszelkich praw i przywilejów jakie przysługują dorosłym. Do momenty przyznania pełnych praw człowieka i obywatela, dzieciom będzie się dziać krzywda. Nie można nikomu przyznawać najbardziej podstawowych praw, ponieważ istniały one zawsze np. prawo do decydowania samemu o swej nauce, prawo do zmiany miejsca zamieszkania, itp. Założeniem antypedagogiki (obrońcy praw dziecka) jest praca nad przemianą społeczeństwa pedagogicznego w kierunku antypedagogicznego. Znakiem firmowym nowego stylu współistnienia dwóch pokoleń jest przyjaźń z dziećmi, która urzeczywistniają ludzie w oparciu o własna wiedzę i własną suwerenna mądrość. Praną oni w taki właśnie sposób żyć, ze swoimi dziećmi. Antypedagogika jest szczególnym wkładem w ruch praw dzieci, stanowi na tyle pełny system i oznacza tak ogromny przełom w wychowaniu i pedagogice, że uważana jest przez swoich współwyznawców i zwolenników za podstawą nowych stosunków międzyludzkich. U podstaw antypedagogiki leży przede wszystkim inna koncepcja człowieka niż ta którą można znaleźć w tysiącletniej kulturze pedagogicznej.

(…)

….
Słowa napisane kursywą ujęte są w słowniczku oddzielnie adultyzm: z ang. adult - dorosły, - sposób życia skoncentrowany na dorosłości - dzieci nie są uważane za równoprawne egzystencjalnie i politycznie - stosunki ucisku w odniesieniu do dzieci - ucisk praw dzieci - szowinizm dorosłych - ma pedagogika za swą mentalność - jest przezwyciężany przez antypedagogikę i Ruch Praw Dziecka.
antypedagogika…
… relacje - jest subtelną emocją destruktywna, wyczuwalną częsta dopiero później - moralizowanie podkopuje poczucie własnej wartości - dzieciństwo jest pełne tej agresji psychicznej - relacja antypedagogiczna nie posługuje się przypisywaniem winy.
szkoła: upośledza zdolność do uczenia się człowieka - bastion adultystycznego ucisku - znieważanie wolności myśli, prawa autonomicznej nauki, prawa do swobody…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz