Analiza I i II grupa kationów-opracowanie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1141
Wyświetleń: 3206
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Analiza I i II grupa kationów-opracowanie - strona 1 Analiza I i II grupa kationów-opracowanie - strona 2 Analiza I i II grupa kationów-opracowanie - strona 3

Fragment notatki:

        ANALIZA JAKOŚCIOWA  Opracowanie: Krystyna Moskwa, Emil Zieliński    Analiza roztworu pojedynczej substancji.  Przystępując do badania roztworu należy zwrócić uwagę na jego barwę i zapach. Szereg kationów i  anionów ma określone zabarwienie, które przy roztworach pojedynczych substancji może wskazać na  skład jakościowy roztworu.  Barwy pospolitych jonów są następujące:     Cu 2+   niebieska       Fe 2+      jasnozielona  Mn 2+  jasnoróżowa    Fe  3+      żółtobrunatna     Co 2+  czerwona      CrO42-    żółta  Ni 2+   zielona      Cr2O7 2- pomarańczowa  Cr 3+   zielona lub fioletowa    MnO 4-    fioletowa  Jeżeli wiadomo, że w roztworze znajduje się tylko pojedynczy anion i kation, to zawsze należy  przeprowadzić najpierw badania na kationy. Wykrycie kationu pozwala na łatwiejszą identyfikację  anionów, gdyż obecność pewnych kationów  wyklucza obecność niektórych anionów w roztworze.  Badaną próbkę dzieli się na trzy części. Jedna część służy do badania na kationy, druga  na aniony, a  trzecia część pozostaje w rezerwie.    Ustalenie przynależności grupowej.  Kationy można podzielić na grupy analityczne ze względu na wytrącanie się osadów z odczynnikami  grupowymi. Przy omawianiu przynależności kationów do poszczególnych grup uwzględniono tylko te,  które częściej spotyka się w  praktyce hutniczej.    Grupa I.  Odczynnik grupowy:  2n HCl  . Należą tu kationy: Ag+, Hg22+, i Pb2+, które z kwasem solnym  dają  białe chlorki AgCl, Hg2Cl2 i PbCl2. Jeżeli z odczynnikiem grupy I nie otrzymamy osadu, to dodaje  się bezpośrednio odczynnik grupy II.    Grupa II.   Odczynnik grupowy : roztwór wodny  H2S  (obecnie stosowany jest tioacetamid AKT) w  obecności 2n HCl. Należą tu kationy: Pb2+, Cu2+, Hg2+, Bi3+, Cd2+, Sn2+, Sn4+, Sb3+, As5+, które w  razie obecności w roztworze dają osady o następujących barwach:  PbS     czarny      Sb2S3    pomarańczowy  CuS     czarny      As2S5    żółty  HgS     czarny      SnS        brunatny  Bi2S3  brunatny      SnS2      żółty  CdS     żółty    Grupa III.   Odczynnik grupowy:  (NH4)2S  (obecnie stosowany jest tioacetamid AKT) w obecności  NH4OH i NH4Cl. Przy badaniu pojedynczych roztworów należy odczynniki te dodawać do nowej porcji  próbki. Należą tu kationy: Ni2+, Co2+, Fe2+, Fe3+, Mn2+, Zn2+, Cr3+ i Al3+, które w razie obecności dają  następujące osady :  NiS      czarny      MnS       cielisty  CoS      czarny      ZnS         biały  FeS      czarny      Cr(OH)3  zielony 

(…)

… nazywa się dysproporcjonowaniem i zachodzi praktycznie momentalnie.
2. Siarkowodór (AKT) wytrąca z roztworów soli rtęci(I) czarną mieszaninę siarczku rtęci(II) i metalicznej
rtęci:
Hg2(NO3)2 + H2S = Hg↓ + HgS↓ + 2HNO3
3. Wodorotlenek sodu lub potasu wytrąca z roztworów soli rtęci(I) czarny osad subtelnie rozdrobnionej
rtęci metalicznej i tlenku rtęci(II) - HgO:
Hg2(NO3)2 + 2 KOH = Hg↓ + HgO↓ + H2O…
…) .
2. Siarkowodór (AKT) wytrąca z roztworów soli rtęci(II) czarny osad:
2+
2HgCl2 + H2S = HgS↓ lub jonowo:
Hg + S = HgS↓
W niedomiarze H2S osad może być początkowo żółty. HgS rozpuszcza się w wodzie królewskiej (HNO3
stęż. + 3HCl stęż.)
3. Wodorotlenek sodu lub potasu wytrąca z roztworów soli rtęci(II) żółty osad tlenku rtęci(II):
2+
HgCl2 + 2NaOH = HgO↓ + 2NaCl +H2O
lub jonowo: Hg + 2OH = HgO↓ + H2O…
…. Siarkowodór wytrąca z roztworów soli kadmu żółty osad siarczku kadmu :
2+
2CdCl2 + H2S = CdS↓ + 2HCl
lub jonowo: Cd + S = CdS↓
Osad nie rozpuszcza się w żółtym siarczku amonu (odróżnienie od Sn4+, As3+ i As5+).
2+
3. Wodorotlenek sodu wytrąca z roztworów soli Cd
2+
Cd + 2OH = Cd(OH)2↓
biały osad Cd(OH)2 (nieamfoteryczny):
4. Amoniak wytrąca z roztworów soli kadmu biały osad wodorotlenku kadmu (dodawać…
… stosujemy tiocetamid AKT) wytrąca z roztworów soli srebra czarny osad siarczku
srebra, który jest najtrudniej rozpuszczalną solą srebra:
2np 2AgNO3 + H2S = Ag2S + 2HNO3
2Ag+ + S = Ag2S↓
3. Wodorotlenek sodu wytrąca z roztworów soli srebra brunatny osad tlenku srebra :
2 AgNO3 + 2 NaOH = Ag2O↓ + 2NaNO3 + H2O
Osad ten roztwarza się w amoniaku, dając wodorotlenek dwuaminosrebra :
Ag2O + 4NH3 + H2O = 2[Ag(NH3)2]OH
4. Dwuchromian(VI) potasu wytrąca z roztworów srebra brunatno-czerwony osad dwuchromianu(VI)
+
2srebra : 2AgNO3 + K2Cr2O7 = Ag2Cr2O7↓ + 2KNO3
lub jonowo:
2Ag + Cr2O7 = Ag2Cr2O7 ↓
5. Jodek potasu wytrąca z roztworów soli srebra żółtawy osad jodku srebra, nierozpuszczalny w kwasie
azotowym(V), ani też w amoniaku:
Ag+ + I- = AgI↓
np AgNO3 + KI = AgI↓ + KNO3
Osad jest białawy, a przechodzi…
… w żółtawy po dodaniu większej ilości wody. Ze wszystkich halogenków
srebra tylko jodek srebra jest nierozpuszczalny w amoniaku.
6. Chlorek i bromek srebra rozpuszczają się w tiosiarczanie sodu, według reakcji:
AgCl +2Na2S2O3 = NaCl + Na3[Ag(S2O3)2]
Reakcja ta ma duże znaczenie w fotografii, gdzie tiosiarczan sodu stosuje się do utrwalania obrazów
na filmach i kliszach fotograficznych.
7…
… Pb2+
1. Kwas solny wytrąca z roztworów soli ołowiu(II) biały osad chlorku ołowiu(II):
2+
Pb + 2Cl- = PbCl2↓
np Pb(NO3)2 + 2HCl = PbCl2↓ + 2HNO3
Iloczyn rozpuszczalności chlorku ołowiu(II) szybko wzrasta wraz z temperaturą, co powoduje
rozpuszczanie się chlorku ołowiu(II) w większej ilości wody po ogrzaniu. Oziębienie roztworu powoduje
wydzielenie się chlorku ołowiawiu(II) w postaci długich igieł.
2…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz