Administracja ziem polskich pod okupacją w latach II wojny światowej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 735
Wyświetleń: 1988
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Administracja ziem polskich pod okupacją w latach II wojny światowej - strona 1 Administracja ziem polskich pod okupacją w latach II wojny światowej - strona 2

Fragment notatki:


Administracja ziem polskich pod okupacją w latach II wojny światowej. Po 17 września 1939r. połowa terytorium Rzeczpospolitej znalazła się pod okupacją radziecką. Przejściowo władzę sprawowały tam Zarządy Tymczasowe podporządkowane jednostkom terenowym Narodowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych (NKWD). 22 października przeprowadzono wybory do zgromadzeń ludowych (Polacy nie mogli wysuwać kandydatów, zbojkotowali wybory). Wyłonione zgromadzenia Zachodniej Białorusi i Ukrainy wystąpiły do Rady Najwyższej ZSRR o włączenie tych ziem do odpowiednich republik. Dekrety z 1 i2 listopada włączyły te ziemie do Białoruskiej SSR i Ukraińskiej SSR. Jednocześnie przystąpiono do wprowadzania radzieckiego aparatu administracyjnego, wymiaru sprawiedliwości i partyjnego. 29 listopada 1939r. wszystkim mieszkańcom nadano obywatelstwo radzieckie. Nieco później proces ten odbył się na Wileńszczyźnie (początkowo odstąpionej Litwie). Unifikację tych terenów wprowadzano metodą represji, masowych aresztowań, wymordowania jeńców wojennych oraz konfiskatą mienia ludności cywilnej deportowanej w głąb ZSRR . W roku 1941 tereny te znalazły się w rękach Niemiec i zostały włączone do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt Galicja - Lwów) lub wcielone do Rzeszy (białostockie) albo włączono je w skład tzw. komisariatów Rzeszy - Ukraina Administracja ziem polskich pod okupacją niemiecką w latach II wojny światowej. 1.Administracja ziem wcielonych do Rzeszy 1 września ustawą Reichstagu włączono do rzeszy Wolne Miasto Gdańsk. 8 października (dekret Hitlera) dokonano wcielenia Pomorza, części łódzkiego z Łodzią, Górnego Śląska, zagłębia Dąbrowskiego części woj. krakowskiego oraz warszawskiego ( okręg ciechanowski i Suwalszczyznę, a w sierpniu 1941 r. okręg białostocki. Utworzono dwa okręgi: Gdańsk - Prusy Zachodnie i Kraj Warty. Podzielono je na rejencje, te zaś na powiaty miejskie i wiejskie (z wyjątkiem rejencji białostockiej podzielonej na komisariaty obwodowe). Pozostałe ziemie włączono do istniejących prowincji niemieckich. Na czele okręgu stał namiestnik, będący jednocześnie szefem NSDAP. Posiadał liczne uprawnienia związane z łączeniem wielu funkcji państwowych i partyjnych. Personalnie podlegał ministrowi spraw wewnętrznych a rzeczowo odpowiednim ministrom. Kierował administracją zespoloną , a w stosunku do niezespolonej miał uprawnienia instrukcyjno -nadzorcze. W prowincjach , do których włączono ziemie polskie poszerzono też znacznie kompetencje nadprezydentów (Prusy Wschodnie, Śląsk). Administracją rejencji kierował prezes rejencji, a powiatu wiejskiego - starosta, miejskiego -burmistrz. Wszyscy oni sprawowali również funkcje partyjne. Szczególną pozycję w systemie organów administracji zajmowały organy policji i SS , w praktyce doszło później do ich połączenia, jako aparatu represji. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz