To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ADMINISTRACJA NA ZIEMIACH POLSKICH W OKRESIE ROZBIORÓW Po III rozbiorze Polski zaborcy starali się rozszerzyć na tych ziemiach działalność swojej administracji. Na przykład Prusy dzieliły się na prowincje. Z ich nowych nabytków utworzono:
Prusy południowe,
Prusy nowowschodnie,
Prusy wschodnie.
Podzielono je na departamenty.
Kiedy w 1806 r. Napoleon pokonał armię pruską pod Jeną, Prusy zaczęły opuszczać tereny polskie zdobyte po III rozbiorze. Ziemie te zajęło wojsko francuskie. Generał Joachim Murat powołał organy tymczasowe:
Izbę Najwyższą Wojenną i Administracji Publicznej,
Izbę Najwyższą Sprawiedliwości.
Obie liczyły po 20 osób i miały zastąpić władze pruskie, które się ewakuowały.
14.01.1807 r. Napoleon wydał dekret, w którym znów ustanawiał tymczasowe władze dla ziem zdobytych. Napoleon świadomie unikał słowa ,,Polska”. Napoleon powołał więc Komisję Rządzącą , składającą się z 7 osób z byłym marszałkiem Sejmu Czteroletniego, Stanisławem Małachowskim, na czele. Ta Komisja miała najwyższą władzę w zakresie władzy ustawodawczej i wykonawczej. Komisji podlegało 5 osób, które tworzyły Dyrektorie Generalne . Te osoby - nazywane dyrektorami - spełniały funkcje ministrów, bo państwa w tamtym czasie nie było. Odpowiednim dyrektorom podlegały:
Dyrektoria Sprawiedliwości,
Dyrektoria Spraw Wewnętrznych,
Dyrektoria Skarbu,
Dyrektoria Policji,
Dyrektoria Wojny.
Dyrektoria Policji miała zajmować się wyłącznie sprawami bezpieczeństwa, bo sprawami wewnętrznymi zajmowała się Dyrektoria Spraw Wewnętrznych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)