Administracja centralna w Księstwie Warszawskim. Ustrój Księstwa Warszawskiego wzorowano na rozwiązaniach francuskich. Najwyższa władza w państwie należała do dziedzicznego monarchy: księcia warszawskiego, którym był król Saksonii. Zarząd Księstwem został scentralizowany. Na szczeblu centralnym spoczywał w rękach powołanych przez króla ministrów. Stali oni na czele 5 re sortów: 1) spraw wewnętrznych i religijnych, 2) wojny, 3) policji, 4) przychodów i skarbu, 5) sprawiedliwości. Z podziału resortowego wynikało, że zadania resortu spraw wewnętrznych podzielono między 2 ministerstwa spraw wewnętrznych oraz policji. Obok głównych ministrów powołano jeszcze ministra-sekretarza stanu, który rezy dował u boku króla w Dreźnie i zapewniać miał łączność między kró lem a władzami krajowymi. Nie było ministra spraw zagranicznych. W praktyce władza 5 ministrów była duża, ponieważ król przebywał przeważnie w Dreźnie. Ministrowie działali jednoosobowo, chociaż posiadali aparaty pomocników. Wykonywali ustawy sejmowe, wydawali dekrety, kontra- sygnowali (podpisywali, przejmując odpowiedzialność) akty królew skie. Niektóre decyzje ministra można było zaskarżyć do Rady Stanu - centralnego organu, sprawującego min, funkcje trybunału admi nistracyjnego. W Księstwie Warszawskim powołano Radę Ministrów. Składała się ona z wszystkich ministrów z prezesem na czele. Rada obradowała nad sprawami przekraczającymi kompetencje jednego resortu. Nie rządziła, nie zastępowała nieobecnego króla, lecz stanowiła forum porozumiewania się ministrów przed skierowaniem sprawy do decy zji króla. Z biegiem czasu jej pozycja uległa wzmocnieniu. Rada kon trolowała ministrów i administrację państwową. W przededniu wojny 1812 r. Rada Ministrów formalnie otrzymała uprawnienia do sprawo wania całej władzy w Księstwie, choć bez prawa usuwania ministrów. Stała się w ten sposób centralną władzą rządową, obok króla. Administrację księstwa warszawskiego, skopiowano co do zasad organizacyjnych z modelu francuskiego, ( połączenie absolutyzmu francuskiego z reformami rewolucji burżuazyjnej, w dobie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Przyjęto tez rozwiązania oparte na systemie zarządu pruskiego, czy austriackiego (Galicja zachodnia), korygując to zgodnie z tradycja polską. Był to system oparty na resortowym podziale całej administracji i skrajnej centralizacji, hierarchicznej strukturze władz - w zasadzie jednoosobowych i zawodowym stanie urzędniczym. Najwyższa władze powierzono królowi ( księciu warszawskiemu ). Miał sprawować rządy konstytucyjne. Wprowadzono monarchię ograniczoną (korona książęca należała do króla saskiego ).Władze króla nazywano rządem, jako określenie wszystkich funkcji państwowych z wyjątkiem ustawodawstwa zastrzeżonego dla sejmu oraz wymiaru sprawiedliwości. Miał prawo obsadzać stanowiska w aparacie państwowym, ze zwalnianiem wszystkich urzędników z wyjątkiem mianowanych dożywotnio członków senatu i sędziów. Prowadził politykę zagraniczną do czasu powołania instytucji rezydenta Francji w Warszawie w 1807 r.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)