Administracja centralna i lokalna w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1043
Wyświetleń: 2989
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Administracja centralna i lokalna w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej - strona 1 Administracja centralna i lokalna w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej - strona 2 Administracja centralna i lokalna w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej - strona 3

Fragment notatki:


Administracja centralna i lokalna w Królestwie Polskim doby konstytucyjnej. W 1815 roku, po klęsce Napoleona, z części ziem byłego Księstwa Warszawskiego utworzone zostało Królestwo Polskie. Tego samego roku cesarz Aleksander I nadał Królestwu „Ustawę konstytucyjną”. Konstytucja Królestwa była bardziej liberalna od konstytucji Księstwa z uwagi na szeroki katalog praw i swobód obywatelskich, a jednocześnie mniej demokratyczna, bowiem przyznawała równość wobec prawa tylko wyznawcom religii chrześcijańskiej, ograniczała wolność osobistą chłopów, a także uprzywilejowała szlachtę. Konstytucja Królestwa przyjmowała liczne rozwiązania obowiązujące w czasach Księstwa Warszawskiego, jednak np. w odniesieniu do administracji zastosowano (odmiennie niż w Księstwie) zasadę całkowitej niemal kolegialności zarządu i to zarówno na szczeblu centralnym jak i terenowym.
Organy centralnych władz administracyjnych : Król, który był najwyższą władzą wykonawczą - wyłącznie od niego pochodziła wszelka władza administracyjna.
Pozakonstytucyjną instytucją był osobisty pełnomocnik monarchy przy rządzie krajowym, którym został Mikołaj Nowosilcow Namiestnik, który był zastępcą króla - pod nieobecność monarchy w Królestwie spełniał swe czynności w obrębie udzielonych przez króla pełnomocnictw, które obejmowały znaczną część funkcji rządowo-administracyjnych. Rada Stanu , która była centralnym organem władzy i administracji. Dzieliła się ona na:
Zgromadzenie Ogólne Rady Stanu (zwane w skrócie Radą Stanu)
Radę Administracyjną Komisje Rządowe , podległe Radzie Administracyjnej, do których należał zarząd kraju. Były to organy kolegialne, działające pod kierownictwem ministrów. Utworzono pięć komisji tj. Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Policji, Wojny, Przychodów i Skarbu. Nadana Królestwu Kongresowemu przez cara rosyjskiego w 1815 roku konstytucja nawiązywała do wzorów Francji po napoleońskiej i tworzyła w Królestwie monarchię konstytucyjną (ograniczoną). Król polski, którym był car Rosji, posiadał najwyższą władzę wyko­ nawczą i znaczące kompetencje ustawodawcze. Zastępcą króla pod­ czas jego nieobecności w kraju był Namiestnik. Mianował go król. Na­ miestnik nie decydował samodzielnie, lecz dopiero po wysłuchaniu opinii Rady Stanu i kontrasygnacie decyzji przez właściwego ministra. Niedługo potem Sejm Czteroletni powierzył władzę wyko­ nawczą królowi, Straży Praw i komisjom wielkim. Straż Praw stano­ wiła radę królewską i spełniała zadania rządu. Jej organizacja łączyła polską tradycję ustrojową z systemem rządów gabinetowych, tj. gabinetu odpowiedzialnego przed parlamentem. Wybrane przez ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz