Adaptacja do zasolenia

Nasza ocena:

5
Pobrań: 154
Wyświetleń: 1575
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Adaptacja do zasolenia - strona 1 Adaptacja do zasolenia - strona 2 Adaptacja do zasolenia - strona 3

Fragment notatki:


Adaptacja do zasolenia. Halofity: • 0,1%- toksyczne dla nieodpornych roślin; • 1-2% stymulacja wzrostu; • 20% w glebie- wytrzymują Halofity wybrzeży morskich stref umiarkowanych- zarcią, babka. Halofity wybrzeży strefy tropikalnej- mangrowce, trawy morskie. Halofity pustynne. Glikofity: -pomidor, groch: bardzo wrażliwy; -trawy: bardziej odporne. Mechanizmy adaptacji do zasolenia: 1. Akumulacja w wakuoli(10% roztworu). 2. Odporność na przenikanie do komórki. 3. Rozcieńczanie po pobieraniu. Cechy halofitu: • akumulują białkowy aminokwas- prolinę, glicynobetainę(związki azotowe); • prolina 10 razy więcej; • ekstremalne halofity(prolina stanowi 10-20% suchej masy łodyg); • niektóre halofity nie gromadzą jej. Wzrost ilości proliny zaobserwowane w glikofitach i halofitach. Właściwości osmotyczne- akumulacja soli. Niejednorodny mechanizm biochemiczny. Nisko cząsteczkowe związki akumulowane w roślinach odpornych na zasolenie: • prolina; • glicynobetaina; • kwas β- trimetyloaminopropanowy; • kwas S-dimetylosulfonopropanowy; • kwas dimetylosulfonopentanowy; • sorbitol; • pinitol. Siarczany flawonoidowe: • 7,3'- dwusiarczan luteoliny występujący w  Zostera; • 3-siarczan ombuiny występujący w  Flareria . FLAWONOIDY- szkielet C15:                                                  C    C    C                                 A    B A - pierścień benzoesowy C6 z aktywnego octanu; B + C3-  układ fenylopropanu C6-C3 z kwasu sukimowego. • Między pierścieniami Ai B tworzy się układ heterocykliczny benzo-y-pironu; • 800 pochodnych benzo-y-pironu różnią się: 1. Liczbą i umiejscowieniem grup OH w obu pierścieniach aromatycznych, a także ewentualną  metylacją (OCH3). 2. Różnym stopniem utlenienia łącznika trójwęglowego -C-C-C. 3. Typem połączenia glokozydowego z cukrami prostymi, kwasami cukrowymi i innymi  kwasami organicznymi. 4. Występowaniem układów dimerycznych(biflawonoidy). Większość flawonoidów to O-glikozydy z 1-5 cukrów prostych, Właściwości farmakologiczne: • wpływ uszczelniający i wzmacniający na ściany naczyń kapilarnych związany z  hamowaniem czynności enzymu- hialuroidazy( środek zapobiegający krwawieniom,  żylakom, miażdżycy); • działanie diuretyczne niektórych flawonoidów; • wpływ na krążenie w mięśniu sercowym; • działanie antyagregacyjne dotyczących krwinek płytkowych; • przeciwutleniacze; • tworzą związki kompleksowe z metalami ciężkimi(głównie Cu); • indukują aktywność enzymów rozkładających przez utlenianie kancerogeny, np. benzopiren. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz