ŹRÓDŁA INFORMACJI DLA DZIENNIKARZA – K. Wolny-Zmorzyński, A. Kaliszewski, W. Furman, K. Pokorna-Ignatowicz Kolejna garść notatek z wyżej wymienionego tytułu (rozszerzenie opracowania Wojciecha B., jeśli się dublują, to przepraszam, ale jak to mówi mądre zdanie: repetitio est mater studiorum): – Dziennikarz jest zawodem zaufania publicznego; – system medialny a system polityczny: 1. doktryna autorytarna – sprawą dobra państwa podporządkują się media; mechanizm kontroli nad środkami przekazu; 2. doktryna komunistyczna 3. doktryna liberalna – nadrzędne prawo jednostki w stosunku do innych praw; 4. doktryna odpowiedzialności społecznej; - nadawcy publiczni: funkcja informacyjna, edukacyjna, kulturotwórcza; dbanie o najmłodszych; 5. katolicka doktryna mediów – teologia środków społecznego przekazu; przed II Soborem – kontrola mediów; po – teologiczna akceptacja mediów (media jako narzędzie czynienia dobra); ocena mediów – ocena ludzi w nich pracujących; edukacja medialna – rola nadawców w świecie, odbiorca świadomy; odpowiedzialna wolność – właściciele, nadawcy; – profesjonalizm zawodowy: wiedza teoretyczna i praktyczna (m.in.: dotycząca samego zawodu, z zakresu komunikacji społecznej – chodziło się na Andrzeja, chodziło...), opanowanie warsztatu dziennikarskiego, znajomość i przestrzeganie zasad etyki zawodowej (odsyłam do boskiego Bogdana); – FIJ – powstała w 1926 roku; – XIX w – I polskie regulacje dotyczące etyki zawodowej dziennikarzy; – dziennikarstwo rewolwerowe – sensacja, wiadomości plotkarskie; najważniejsze są pieniądze; – wywoływanie informacji – zależy od talentu dziennikarza, zdolności postrzegania, wrażliwości, pokora wobec świata, zdystansowanie, skupienie się na szczególe, – źródła formalne/nieformalne (kryterium: wiarygodność – legalność i istotność źródła, sprawdzalność); – formalne dzielą się na zewnętrzne : źródła osobowe (np. niedorzecznicy prasowi, liderzy opinii publicznej), instytucjonalne (np. serwisy agencji prasowych), dokumenty (np. oficjalne dokumenty) i wewnętrzne: formalne zasoby archiwalne poszczególnych redakcji oraz wewnętrzną bazę danych; – nieformalne źródła informacji: zewnętrzne: źródła osobowe (świadkowe zdarzeń, własne kontakty dziennikarza,), poznawcze (obserwowalne, zasłyszane nieformalne zapiski i notatki – wiedzę praktyczną wzbogacającą walory poznawcze i pozwalająca lepiej zrozumieć otaczająca rzeczywistość); wewnętrzne: normy, zasady i reguły postępowania dziennikarza, jego wiedzę i wykształcenie; – konferencje prasowe: związek z propagandą ( propago –
(…)
… (typowe kalki), ale oglądane z zainteresowaniem; często
symboliczne znaczenie (np. triumf dobra nad złem);
– „najgorsze wzory stają się wzorami do naśladowania, a antybohaterowie – bohaterami”;
2
– funkcje fotografii: rola informacyjna, potwierdza prawdziwość źródła, kształtuje nastrój i
opinię publiczną;
– inne źródła info: rejestry handlowe, agencje wywiadu gospodarczego, policja i inne służby
mundurowe, NIK, biznesmeni, książka telefoniczna, UOP,
– dziennikarz śledczy – gliniarz i prokurator;
– na użycie środków niejawnych (np. ukryta kamera) zgodę musi wydać redakcja;
– literatura i dziennikarstwo:
– informacja: od dziennikarza (jako efekt jego pracy) i informacja dla dziennikarza (jako
inspiracja, narzędzie, wzorzec);
– kulturyzacja – reprezentacja wewnętrznego świata kultury danej jednostki…
… a prowokacja;
fotografie śledcze – zdjęcia suche (typowe kalki), ale oglądane z zainteresowaniem; często
symboliczne znaczenie (np. triumf dobra nad złem);
„najgorsze wzory stają się wzorami do naśladowania, a antybohaterowie – bohaterami”;
2
– funkcje fotografii: rola informacyjna, potwierdza prawdziwość źródła, kształtuje nastrój i
opinię publiczną;
– inne źródła info: rejestry handlowe, agencje wywiadu…
…;
– Przesłanie Pana Cogito, Pan Cogito czyta gazetę Z. Herbert – wezwanie dla dziennikarzy;
– klasyczna zasada stosowności;
– informacje dziennikarskie – stawiamy im nie tyle wysoki wymóg prawdy, co
prawomocności; powinny być obiektywne, czyli rzetelne i bezstronne, oraz oddzielone od
komentarza;
– współpraca suwerennych partnerów; silne PR i słabe dziennikarstwo; silne dziennikarstwo i
słabe PR;
– komunikat…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)