To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Znaleziska mieczy z grobów kultury łużyckiej
Tematem referatu są znaleziska mieczy z grobów kultury łużyckiej. Pierwsze dwa pochodzą z cmentarzyska w Gorszewicach, pow. szamotulski. Istnienie tego obiektu zostało potwierdzone już w 1873r. Od tego czasu kilkakrotnie ponawiano tam prace eksploracyjne. Najpierw zajmował się tym dyrektor gimnazjum z Poznania - dr Wilhelm Schwartz oraz dzierżawca majątku G. Fehlan. Później, badania kontynuował adwokat Władysław Jażdżewski. Niestety, na skutek braku odpowiednich procedur w owych czasach, zabytki zostały niedokładnie zinwentaryzowane, co doprowadziło do częściowego przemieszania inwentarzy grobowych, następnie, w czasie II wojny światowej, nawet do zaginięcia niektórych przedmiotów. Kierownictwo muzeum zajmujące się późniejszą rekonstrukcją zawartości grobów nie dysponowało zatem pełnymi danymi. Kolejny miecz odkryty został na cmentarzysku w Łazach, pow. Wołów, woj. Dolnośląskie. Na terenie tym prowadzono interwencje konserwatorskie już od 1896r. Mimo odkrycia sporej ilości grobów, oraz licznych zabytków nie wydano na ten temat żadnej poważniejszej publikacji. W latach 70. po znalezieniu kilku zniszczonych grobów ponowiono badania, jednak i tym razem wyniki nie zostały opublikowane. W 1995r odkryto na terenie cmentarzyska wkopy świadczące o działalności rabunkowej. Doprowadziło to do podjęcia badań wykopaliskowych w latach 1997-1998. Miały one charakter ratowniczo-zabezpieczający.
Cmentarzysko w Gorszewicach dostarczyło dwóch znalezisk mieczy brązowych, odnalezionych w grobach nr XVII i XXXIII. Pierwszy z nich to grób ciałopalny. Oprócz miecza zawierał także:
Płaską siekierkę żelazną z bocznymi wyrostkami i rozszerzonym obuchem o uszkodzonym ostrzu
Kabłąk i część ramion szczypiec brązowych
Dolne okucie pochwy
Ponadto do inwentarza grobu należała też pewna ilość zabytków, które nie zachowały się do naszych czasów. Były to ułamki pierścienia bursztynowego i szpili brązowej, różnego rodzaju naczynia oraz czaszka końska. Znaleziony miecz należy do typu XIV wg Fogla. Wykonany z brązu. Charakteryzuje się zwężającą ku górze sztabą do rękojeści, zakończoną prostokątną płytką. Posiada strudziny na całej długości. Przekrój głowni jest soczewkowaty. U nasady głowni znajduje się ricasso (niezaostrzona część głowni przy jej przejściu w rękojeść, mająca najprawdopodobniej chronić rękę przed skaleczeniem), co jest cechą charakterystyczną tego miecza i wyróżnia go spośród ogółu mieczy z epoki brązu. Okładki rękojeści mocowane są sześcioma nitami. Długość miecza - 67cm, długość rękojeści - 12cm. Koniec miecza był ułamany. Okucie pochwy ma długie boczne występy o zgrubiałym zakończeniu oraz trzy otwory do nitów. Długość 21cm, wysokość - 6cm.
(…)
… tego typu na terenie Polski. Fakt, że wyróżniają się ze swojego otoczenia może także stanowić potwierdzenie postępującego rozwarstwienia społecznego, a obecność licznych importów o rozwiniętych kontaktach z innymi społeczeństwami.
Bibliografia:
Fogel J., Studia nad uzbrojeniem ludności kultury łużyckiej w dorzeczu Odry i Wisły. Broń zaczepna, Poznań 1979
Madera P., Cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej w Łazach, stan. 1, pow. Wołów, woj. Dolnośląskie, w świetle ostatnich badań ratowniczych [w:] Gedl M. (red.), Wielkie cmentarzyska z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza, Warszawa 2002
Pieczyński Z., Cmentarzysko z wczesnego okresu żelaza (700-400 p.n.e.) w Gorszewicach w pow. szamotulskim, Fontes Archaeologici Posnanienses, t. 4
…
… się, że na teren Wielkopolski dostały się szlakiem przez Czechy. Obydwa groby wydatowane zostały na okres Hallstatt C, chociaż miecze, które w nich znaleziono wytwarzane były już w okresie Hallstatt B (V EB). Istotne było znalezienie w obu grobach czaszek końskich. Szczątki zwierzęce w gorszewickich grobach pochodzą najprawdopodobniej ze styp pogrzebowych, na których dane zwierzęta zostały spożyte…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)