To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Znaczenie Unii Europejskiej w rozwoju gospodarczym krajów członkowskich Unia Europejska - to oparte na zasadzie wzajemności i solidarności porozumienie państw, które wspólnie postanowiły sprostać międzynarodowej konkurencji i pracować dla rozwoju społecznego i gospodarczego. Z definicji tej wynika, że głównym celem Unii Europejskiej jest postęp gospodarczy państw członkowskich. Odzwierciedleniem realizacji tego celu było powstanie Jednolitego Rynku Europejskiego, którego program zawarty był w Białej Księdze 1985 rok.
Podstawową przesłanką stworzenia Jednolitego Rynku Europejskiego było umożliwienie swobodnego przepływu dóbr, kapitału, usług i siły roboczej wewnętrznych krajów UE. Jednolity Rynek Europejski w założeniu ma być specyficznym organizmem gospodarczym, a jednocześnie zbiorem reguł wspólnej polityki ekonomicznej. Jego cel to doprowadzenie do takich zmian strukturalnych w gospodarkach krajów członkowskich, aby zwiększyć zdolność UE do kreowania konkurencyjności, wzrostu ekonomicznego i zatrudnienia. Swobodny przepływ towarów Podstawową zasadą rządzącą obrotem towarowym pomiędzy państwami członkowskimi UE jest zasada swobody przepływu towarów. Oznacza ona, że na obszarze państw członkowskich UE towary mogą być przemieszczane bez jakichkolwiek utrudnień. Nie ma bowiem żadnych kontroli w obrocie między państwami członkowskimi, a jednocześnie towar wprowadzony legalnie (zgodnie z obowiązującymi w tym kraju wymogami) do obrotu w jednym państwie UE może być sprzedawany na terytorium każdego innego. Import z państw spoza UE podlega całkowicie jednolitym warunkom na obszarze całej Unii Europejskiej. System ten ukształtował się w kilku etapach. Pierwszym z nich było utworzenie unii celnej, tj. zniesienie barier handlowych (ceł, ograniczeń ilościowych i innych przeszkód dla towarów zagranicznych) w obrocie między państwami członkowskimi oraz wprowadzenie jednolitej taryfy celnej i jednolitych rozwiązań w zakresie innych środków wobec importu z i eksportu do krajów spoza ugrupowania. Harmonogram realizacji unii celnej był określony w Traktacie Rzymskim, a unia celna powstała już 1 lipca 1968 r. Swobodny przepływ kapitału Zasada swobodnego przepływu kapitału odnosi się do samodzielnych transakcji finansowych, nie związanych z przepływem towarów, usług czy osób. Stanowi ona zarazem niezbędny warunek korzystania z pozostałych swobód np. prowadzenia działalności gospodarczej na terenie innego państwa członkowskiego. Dzięki tej swobodzie obywatele Unii Europejskiej zyskują prawo nieskrępowanego miejsca zakładania swych rachunków bankowych i utrzymywania lokat oraz dokonywania operacji bankowych we wszystkich krajach członkowskich. Swobodny przepływ usług Liberalizacja handlu usługami w ramach wspólnot europejskich napotykała i napotyka na liczne bariery związane ze specyfiką działalności usługowej, odmiennością stosowanej przez poszczególne państwa legislacji i daleko posuniętą szczegółowością narodowych regulacji.
(…)
… stosowanych w poszczególnych państwach. Swobodny przepływ osób Traktat z Maastricht ustanowił obywatelstwo Unii Europejskiej, w związku, z którym, każdy obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest równocześnie obywatelem UE. Nie zastępuje ono jednak, a tylko uzupełnia przynależność państwową. Obywatelstwo unijne pociąga za sobą. Takie przywileje, jak np. prawo do swobodnego przemieszczania się i osiedlania w dowolnym kraju Unii Europejskiej, chociażby w celu podjęcia zatrudnienia czy nauki, bierne i czynne prawo wyborcze w wyborach samorządowych i do Parlamentu Europejskiego, czy też prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej w państwie trzecim. Swobodny przepływ osób jest jedną z czterech fundamentalnych wolności wewnętrznego rynku Wspólnoty.
Utworzenie Jednolitego Rynku naraża poszczególne podmioty na ryzyko kursowe w handlu i procesie inwestycyjnym, a głównie przy inwestycjach zagranicznych. Zapobieganie tym niekorzystnym procesom opiera się na wprowadzeniu wspólnej waluty krajów europejskich. Traktat z Maastricht przewidywał ustanowienie wspólnej polityki monetarnej opartej na wspólnym pieniądzu, zarządzanej przez niezależny Bank Centralny Wspólnoty. Według tego traktatu podstawowym celem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)