To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wyjaśnij znaczenie platonizmu dla kultury Antyku. Wyjaśnij znaczenie pojęcia eksperyment. Wskaż na reprezentantów filozofii empirycznej, dla których eksperyment odgrywał istotne znaczenie w rozwoju nauki.
Platonizm dla kultury Antyku
Uważał on świat realny, rzeczywisty w jakim żyjemy za niedoskonałe odbicie świata doskonałego, zwanego światem idei. Człowiek oprócz materialnego ciała podlegającego procesowi zniszczenia posiada niematerialną część - duszę, która w chwili śmierci zmierza w kierunku świata idealnego. Dusza nadaje ciału życie powoduje ruch, jednakże ciało ogranicza ją i stanowi tylko tymczasowe miejsce pobytu. filozofia ma ułatwić duszy żyjącej w ciele odnalezienie swoich związków ze światem idei. Platonizm wywarł silny wpływ na myśl europejską a szczególnie na chrześcijańskie myślenie religijne.
Przemożny wpływ platonizmu na kulturę starożytną datuje się właściwie od I wieku p.n.e. (jako neoplatonizm). Nauki Platona nie przyjęły się do końca nawet w jego własnej Akademii.
Eksperyment to w naukach przyrodniczych i behawioralnych zbiór działań wzbudzających w obiektach materialnych określone reakcje i zjawiska w warunkach pozwalających kontrolować wszelkie istotne czynniki, które poddaje się dokładnej obserwacji.
Eksperymenty wykonuje się w celu potwierdzenia lub sfalsyfikowania określonej teorii. Teoria z jednej strony określa ściśle warunki eksperymentu a z drugiej nadaje sens poczynionej w wyniku eksperymentu obserwacji i w ogóle decyduje, co w danym eksperymencie jest właściwą obserwacją, a co tylko nieistotnym jego zakłóceniem. Jak twierdził Immanuel Kant eksperyment jest swojego rodzaju pytaniem jakie teoria zadaje naturze.
Eksperyment (w formie tzw. E. jakościowego) stosowany był już w nauce starożytnej .Uznanie w XVII w. metody eksperymentalnej za istotny czynnik procedury naukowej traktowane jest jako początek nauki nowożytnej .
Empiryzm - filozofia zakładająca, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie, lub przede wszystkim bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego, zaś wszelkie idee, teorie itp. są w stosunku do nich wtórne.
Empiryzm stoi w ostrej sprzeczności z racjonalizmem filozoficznym, który zakłada, że źródłem poznania są właśnie idee, zaś bodźce zmysłowe mają znaczenie drugorzędne.
Pierwszym filozofem, który krytykował takie poznanie był Heraklit - "Złymi świadkami są oczy i uszy ludziom, którzy noszą duszę barbarzyńców". Współczesna koncepcja empiryzmu została wysunięta przez Rogera Bacona a następnie rozwinięta i doprowadzona do paradoksalnych konsekwencji przez Johna Locke'a, George'a Berkeleya oraz Davida Hume'a.
Można wyróżnić empiryzm metodologiczny, który zakłada nieistnienie sądów syntetycznych a priori i empiryzm genetyczny, który głosi, że umysł ludzki jest pierwotnie pozbawiony treści poznawczych (tabula rasa `nie zapisana tablica`), dopiero doświadczenie bezpośrednio lub pośrednio powoduje zapełnienie tej pustki sądami. Skrajną postacią empiryzmu genetycznego jest
(…)
…`), dopiero doświadczenie bezpośrednio lub pośrednio powoduje zapełnienie tej pustki sądami. Skrajną postacią empiryzmu genetycznego jest sensualizm, który głosi, że nie ma niczego w umyśle, czego nie było wpierw w zmysłach. Poglądem przeciwstawnym do empiryzmu genetycznego jest natywizm.
Z nurtu "czystego" empiryzmu wykształciło się szereg innych prądów filozoficznych: kantyzm, pozytywizm, pozytywizm…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)