Zjawisko bezpieczeństwa kulturowego:
a) ważnym wymiarem jest kultura jako całokształt dorobku duchowego, materialnego danej całości. Kultura ta może być ważnym środkiem w polityce zagranicznej- może być podmiotem i przedmiotem w polityce zagranicznej. Pastwo może ją chronić i przy pomocy środków przymusu kontrolować ją tworząc jej homogeniczność kultury, np. germanizacja. Tworzy się zatem krąg kulturowy, utożsamiany z regionem.
Krąg kulturowy to wspólnota religijna, doświadczeń, losów, i minimalnym stopniu języka. Krąg kulturowy tożsamy z regionem, np. kręgi europejskie, azjatyckiej, afrykańskie. W tym kręgu kulturowym, np. europejskim jest wspólnota związaną z jednymi korzeniami, np. prawem rzymskim, demokracją, rządami prawa, etyką chrześcijańską. Tworzy się zatem tożsamość europejska i chroniąc ją zapewniamy bezpieczeństwo. To bezpieczeństwo możemy rozpatrywać w aspekcie państwa, w sferze społecznej (bezpieczeństwo kulturowe jednostek lub wspólnot jak grupy etniczne, wspólnoty wyznaniowe).
Bezpieczeństwo kulturowe - możliwość pielęgnowania własnych wartości kulturowych i jednocześnie czerpanie z wartości kulturowych innych grup, narodów, jednostek. Żadne z tych wartości nie są narzucane siłą. Czy mamy poczucie bezpieczeństwa w danym regionie?
regionalizm zapewnia ochronę, np. poprzez fundusze na ochronę dziedzictwa kulturowego, ochronę zabytków, ochronę języka krajów wymierających
jeżeli region potraktujemy jako zjawisko przebiegające jak globalizacja ale w mniejszej skali to możemy liczyć się z homogenizacją, mielibyśmy jedną wspólną kulturę bez odrębności
pewna tożsamość regionalna może ulec zatraceniu wraz z postępującym regionalizmem. Powstaje fundamentalizm regionalny, czyli wyparcie innej kultry. Zależy to od wielu czynników:
zasoby materialne
uwarunkowania historyczne
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)