Zewnętrzne odwodnienie budowli

Nasza ocena:

5
Pobrań: 7
Wyświetleń: 616
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Zewnętrzne odwodnienie budowli - strona 1 Zewnętrzne odwodnienie budowli - strona 2 Zewnętrzne odwodnienie budowli - strona 3

Fragment notatki:

Zewnętrzne odwodnienie budowli
Pełne odwodnienie budowli podziemnej wykonuje się najczęściej za pomocą sztol­ni odwadniających lub drenów, rzadziej za pomocą barier studni depresyjnych. Sztol­nie drążymy w masywie skalnym na dużych głębokościach. Mogą one dwustronnie opasywać budowlę podziemną (tys. 4.1), mogą być ujęciem pojedynczym zakładanym tylko od strony napływu wód podziemnych. W sztolniach dodatkowo wykonuje się odwierty jako dreny poprzeczne ułatwiające odwodnienie górotworu mało przepuszczal­nego. Od strony wyrobiska podziemnego mogą natomiast być wykonane zastrzyki uszczelniające górotwór, aby całkowicie odciąć dopływ wód, zwłaszcza opadowych. W masywie gruntowym układamy dreny w wykopach otwartych. Średnicę drenów od­bieramy tak, aby mogły pracować w reżimie układu zatopionego, zalanego. Układ taki zapewnia małe rjredkości przepływu, co eliminuje zagrożenie sufozją. Nadmierne ob­niżenie zwierciadła wody i intensywny jej przepływ może mieć destrukcyjny wpływ na strukturę górotworu, może powodować fizyczne wymywanie jego drobnych cząstek bądź rozpuszczanie chemiczne niektórych jego minerałów, powodując przyśpieszony proces wietrzenia i postępujący wzrost wodoprzepuszczalności masywu. Będzie to rów­nież proces obniżania stabilności górotworu w otoczeniu wyrobiska i dlatego powinien być wyeliminowany przez właściwe sterowanie całokształtem zjawisk hydrogeologicz­nych zachodzących w masywie po wykonaniu systemu urządzeń odwadniających. Za­równo zespół elementów drenarskich, jak i studnie depresyjne obniżają poziom wód podziemnych poniżej spągu wyrobiska, zapewniając niezbędne jego osuszenie. Co praw­da, taki system odwodnienia jest bardzo skuteczny, ale również jest on wyjątkowo ko­sztowny i to zarówno w procesie inwestycyjnym, jak i w czasie jego eksploatacji, zwła­szcza wówczas, gdy ujmowane wody są gromadzone w studniach i muszą być syste­matycznie przepompowywane do sieci ogólnospławnej lub innego odprowadzenia wody.
Mniej skuteczne, ale znacznie tańsze, częściowe odwodnienie budowli podziemnych można osiągnąć przez następujące zabiegi techniczne:
• odwodnienie powierzchniowe terenu nad budowlą podziemną ujmujące wody opa­dowe,
♦ drenaż przypowierzchniowy odprowadzający wody gruntowe i podskórne,
* warstwa drenażowa tuż nad obudową ujmująca wody spływające do wyrobiska,
• skierowanie małych dopływów wód do kanałów wewnętrznych.
W przypadku posadowienia budowli powyżej poziomu wgłębnych wód podziem­nych jej zagrożeniem są wody opadowe, podskórne i gruntowe, toteż skuteczne ich uję­cie i odprowadzenie poza teren budowli daje wystarczające zabezpieczenie przeciw-wodne. Teren nad budowlą musi być zagospodarowany. Należy przewidzieć jego uszczelnienie (nawierzchnia asfaltowa, warstwa iłowa itp.) wraz z pełnym jego odwo­dnieniem rowami melioracyjnymi lub siecią drenów ciągłych. Zadaniem warstwy dre­nażowej wykonanej bezpośrednio nad stropem obudowy jest maksymalne ujęcie nie­wielkich ilości wód spływających do wyrobiska i odprowadzenie ich do wewnętrznych kanałów odwadniających. System ten składa się z warstwy tłucznia ułożonego na zai­zolowanym stropie, kanalików zbierających filtrującą wodę i wypełnionych tłucz­niem szybików kierujących ją do kanałów wewnętrznych. Kanaliki uzbrojone w dreny wykonuje się ze spadkami około 10% w kierunku szybików rozstawionych w odstę­pach co 10—20 m (rys. 4.2). Z szybików do kanałów wewnętrznych wodę odprowadza­ją poprzeczne łączniki drenażowe umieszczone pod nawierzchnią drogową bądź kole­jową. Ich spadki muszą dochodzić również do 10%, aby cały system zachował stałą drożność, nie uległ zamuleniu. Strop budowli podziemnej jest więc całkowicie zabez­pieczony, a jej ściany zwykle grubsze są mniej narażone na szkodliwe przecieki wod­ne. Mogą na nich występować jedynie lokalne, okresowe zawilgocenia, co nie stanowi problemu dla wielu rodzajów budowli podziemnych.

(…)

… jest więc całkowicie zabez­pieczony, a jej ściany zwykle grubsze są mniej narażone na szkodliwe przecieki wod­ne. Mogą na nich występować jedynie lokalne, okresowe zawilgocenia, co nie stanowi problemu dla wielu rodzajów budowli podziemnych.
Odrębnym zagadnieniem jest ochrona przed wodami opadowymi pochylni i scho­dów prowadzących do tuneli, podziemnych skrzyżowań lub przejść dla pieszych. Nie osłonięta od opadów…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz