To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zbrojenie gruntu gwoździowaniem. Metodą zbrojenia gruntu zbliżoną do klasycznej, wg Vidala, jest gwoździowanie. Tą nazwą określono rozwiązanie polegające na wprowadzeniu, np. na skarpę wykopu, prętów stalowych, tzw. gwoździ o średnicy 16-60 mm i długości ok. 4—10 m. Instaluje się je w rozstawach 0,75 x 0,75 do 2,0 x 2,0 m.
Metoda gwoździowania jest stosowana przede wszystkim w celu polepszenia stateczności zboczy, a także podtrzymania skarp wykopu lub nasypu. Przykład podparcia ściany wykopu przedstawiono na rys. 12.24.
Pręty wprowadzone są w ścianę skarpy lub wykopu na głębokość około 0,5 do 0,6 całkowitej wysokości ściany. Do wprowadzania prętów stosuje się wibromłoty lub wiertnice. W przypadku wzmacniania zboczy potencjalnie osuwiskowych, pręty powinny sięgać poza krytyczną powierzchnię poślizgu. W celu zabezpieczenia przed korozją, pokrywa się je zaczynem cementowym, a wykonywane w otworze zespala się je z gruntem iniektem cementowym. Przed pogrążeniem prętów w skarpę lub ścianę wykopu pokrywa się za pomocą torkretnicy warstwą betonu grubości 4 do 15 cm położoną na wcześniej ułożonej siatce zbrojeniowej lub geosiatce.
Obliczenia statyczne ściany wykopu lub skarpy, wzmocnionej gwoździowaniem, wykonuje się z uwzględnieniem całej analizowanej objętości skarpy (ocena wytrzymałości ogólnej) oraz pojedynczego pręta. Pręt przenosi siłę rozciągającą ograniczoną wytrzymałością pręta oraz jego przyczepnością do gruntu. Uciąg gwoździ wynosi od kilku do ok. 30 kN.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)