To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pierwsi orędownicy wolności słowa - Voltaire i John Locke, John Milton i William Blackstone - z pewnością byli obrońcami tolerancji konfesyjnej. Przede wszystkim podkreślali oni, że jeśli nie wprowadzi się swobody wyrażania myśli i nie odrzuci dotychczasowych ograniczeń, to nie ukaże się też prawda, nie będzie można wykryć fałszywych idei, co w rezultacie uniemożliwi zwycięstwo wiary. Później wolności wyznania nadano ogólniejszą i bardziej abstrakcyjną interpretację, która swoim zasięgiem objęła niemal każdego rodzaju myśli i przekonania. Toteż Mill miał wszelkie podstawy, by podkreślać rolę, jaką odgrywa możliwość wyrażania opinii w rozwoju racjonalnych sądów i w poszukiwaniu prawdy. Pisał on: Działanie nie może być w pełni wolne, ale wypowiedzi mogą, pod warunkiem, że nie nawołują do przemocy. Skoro psychologia uczy nas, że „moralne i intelektualne muskuły człowieka”, tak jak te w jego ciele, nie są w stanie rozwijać się bez odpowiedniego treningu, to wolność słowa leży w podstawowym interesie każdego obywatela jako warunek rozwijania i ćwiczenia własnego racjonalnego myślenia. Ta sama zasadniczo myśl pojawia się w poglądzie, iż wolność słowa korzystnie wpływa na rozwój niezależności moralnej osobowości i pomaga jednostce w samorealizacji.
Wolność wypowiedzi w ujęciu obecnych przepisów ustawy prawo prasowe
Wolność wypowiedzi prasowej wprowadza art. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Stanowi on, iż „prasa, zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawności życia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej”. Z powyższego wyraźnie wynika, iż wolność przyznana prasie nie jest wolnością samą w sobie, lecz ustanowiona została dla realizacji konkretnych zadań. wolność ta ma „ułatwiać” prasie urzeczywistnianie nałożonych na nią obowiązków. Nie oznacza to jednak, iż media nie mogą prowadzić działalności, która nie realizowałaby wskazanych celów. Wniosek taki wynika chociażby z ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.), której art. 1 stanowi, iż rolą nadawców jest także dostarczanie np. rozrywki. Rozrywka natomiast nie należy do jednych z zadań prasy wskazanych w art. 1 ustawy prawo prasowe.
Obowiązek rzetelnego informowania
Obowiązek stworzenia przez państwo warunków niezbędnych do wykonywania funkcji i zadań prasy i dzienników
Zakaz ograniczania prasy z powodu jej linii programowej/ treści
Prawo prasy do informacji
Prawo obywatela do udzielania informacji prasie i ochrona prawna informatorów
Odpowiedzialność podmiotowa dziennikarzy
(…)
… prasową, ochrona prawna krytyki, satyry i karykatury; zakaz tłumienia krytyki prasowej
Prawo do publikacji bez zgody osoby zainteresowanej prywatnych informacji, jeśli wiążą się z wykonywanym zawodem
Ochrona tajemnicy dziennikarskiej
Odpowiedzialność karna za szantaże wobec dziennikarzy
Etyka dziennikarska obecna w systemie prawnym (np. KEM)
Prawo odmowy publikacji sprostowania lub odpowiedzi.
Wolność…
… zapewnienia im przez społeczeństwo środków potrzebnych do tej wymiany. Komunikacja społeczna odbywa się na różnych poziomach i jest wielokierunkowa. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)