87.ZASADY PROCEDURY CYWILNEJ W II RP. Procedurę cywilną II RP regulował kodeks z 1930 roku obowiązujący od 01.07.1933 roku.
Postępowanie cywilne opierało sie na zasadach powszechnie aprobowanych przez ustawodawców społeczeństw demokratycznych. Do przewodnich zasad zaliczano dyspozycyjność, sporność, równość itp.
Zasada dyspozycyjności- polegała na wyposażeniu stron w prawo swobodnego rozporządzania swymi roszczeniami, dochodzonymi w procesie cywilnym. Jej wyrazem było rozpoczynanie procesu tylko na wniosek strony, prawo do zrzeczenia się swojego roszczenia, w swobodzie dysponowania środkami odwoławczymi, zawarcie ugody.
Zasada kontradyktoryjności- sąd badał przedstawiony materiał dowodowy i na jego podstawie wydawał rozstrzygnięcia.
Zasada równości stron- gwarantował równe prawa uczestnikom procesu. Sąd musiał wysłuchiwać zeznań obu stron, które miały prawo do tych samych środków procesowych
Zasada rozporządzalności- proces rozpoczynał sie wniesieniem pozwu, który musiał odpowiadać określonym wymogom formalnym. W pozwie powód określał przedmiot sporu.
Jawność- sprowadzał sie głównie do udziału w postępowaniu szerokiej opinii społecznej, z pewnymi ograniczeniami, gdy wymagały tego interesy stron.
Ustność- oznaczała przedstawianie sądowi materiału procesowego w formie ustnej
Bezpośredniość- wymagała osobistego zetknięcia sie z tym materiałem przez sędziego.
Swobodna ocena dowodów- dawała sędziemu możliwość swobodnego decydowania o wiarygodności przedstawianych dowodów i własnej ich ocenie.
Instancyjność- polegała na toku instancji
Formalizm- wszystkie czynności należało dokonywać w określonej przez prawo formie
Koncentracja materiału- nakazywała prowadzić sędziemu postępowanie w sposób sprawny w celu szybkiego zakończeni8a procesu
Rozporządzalność- wszczęcie postępowania z inicjatywy stron w formie pozwu. Postępowanie dowodowe w sprawie przeprowadzano na rozprawie. Głównymi środkami były: dokumenty, zeznania, opinie biegłych, oględziny i przesłuchania stron. Proces kończył sie wydaniem wyroku. Strona niezadowolona mogła wnieść apelację do sądu II instancji, który rozpatrywał ją ponownie. Sąd II instancji spełniał funkcje kasacyjne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)