Zasady polskiego kodeksu karnego

. Zasady polskiego kodeksu karnego z 1932 roku.
- oparty był na założeniach szkoły socjologicznej, napisany jasnym, precyzyjnym językiem
- zasada formalnej równości wobec prawa - jednakowa odpowiedzialność karna wszystkich obywateli
- zasada nullum crimen sine lege i nulla poena sine lege - założe3nia legalizmu w prawie karnym, wykluczające możliwość stosowania analogii
- zasada subiektywizmu - subiektywizacjia i indywidualizacja odpowiedzialności, sprawca odpowiadał jedynie za skutki zamierzone i przewidywane, czyli zawinione, czynnikiem określającym winę sprawcy była jego poczytalność, wykluczały ją niedojrzałość wieku i stan psychiczny; nieletni do 13 r.ż. byli nieodpowiedzialni, nieletni między 13 a 17 r.ż. odpowiedzialni warunkowo
- indywidualizacja - odrzucenie odpowiedzialności zbiorowej i akcesoryjnej
- zasada humanitaryzmu - określenie celów represji karnej oraz stosowanie jej w granicach i środkami niezbędnymi do osiągnięcia zamierzonych rezultatów kary, Kara śmierci miała charakter wyjątkowy, stosowana jedynie w 5 przypadkach, alternatywnie z karą pozbawienia wolności; wobec nieletnich odpowiedzialnych warunkowo orzekano kary poprawcze i wykonawcze. W zakresie kary przewidziano możliwość nadzwyczajnego złagodzenia, warunkowego zawieszenia, warunkowego zwolnienia, rehabilitacji sędziowskiej i ustawowego zatracia skazania
- zasada zastosowania środków zabezpieczających, wprowadzona pod wpływem szkoły socjologicznej, przeniesienie represji karnej z czynu na osobę
... zobacz całą notatkę