To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasady doboru materiału
Do niedawna materiałem najczęściej stosowanym do budowy instalacji wodnych w budynkach była stal ocynkowana oraz miedź. Obecnie coraz częściej stosowane są materiały wykonane z tworzyw sztucznych takich jak np. PE, PEX czy PEX/Al. Z punktu widzenia eksploatacyjnego zasadnicza różnica pomiędzy stosowanymi materiałami dotyczy odporności chemicznej na jakość wody (odporności na korozję) oraz współczynnika rozszerzalności termicznej. Jakość i rodzaj zastosowanego materiału ma istotne znaczenie, niemniej jednak o trwałości i niezawodności pracy instalacji decyduje odpowiedni dobór zastosowanego materiału do warunków, w jakich będzie on pracował. Pomimo dużego wyboru na rynku instalacji z tworzyw sztucznych, w dalszym ciągu stosowane są materiały wykonane ze stali ocynkowanej, miedzi, żeliwa oraz stali nierdzewnej, które narażone są na proces korozji. W sprzyjających warunkach (np. bardzo agresywna woda, niewłaściwe wykonawstwo) instalacje wykonane z tych materiałów mogą ulec zniszczeniu w okresie nawet kilku miesięcy. Aby uniknąć problemów związanych z korozją, decyzja o wyborze materiału, z jakiego będzie wykonana instalacja wodna, powinna być poprzedzona pytaniem o jakość wody zasilającej instalację. Podstawowym parametrem decydującym o właściwościach korozyjnych wody jest równowaga węglanowo-wapniowa, niemniej jednak należy podkreślić, że wszystkie rodzaje wody mogą potencjalnie powodować korozję, bez względu na to czy jest ona agresywna czy też nie. Problem korozji instalacji wodnych dotyczy w takim samym stopniu wody zimnej jak i ciepłej. Rurociągi ze stali lub żeliwa niezabezpieczone odpowiednimi powłokami, w kontakcie z wodą nie unikną korozji.
Problem wytycznych dla projektantów i wykonawców Zasadniczym problemem jest brak wytycznych w postaci norm dotyczących doboru materiałów rur, do jakości wody pobieranej z sieci wodociągowej. Obecnie przy projektowaniu instalacji wody użytkowej bardzo często pomijany jest element, jakości wody i jej właściwości korozyjnych. Sieć powinna być zaprojektowana i wykonana z materiału odpowiednio dobranego, do jakości wody, odpornego na korozję z uwzględnieniem odpowiednich wymagań hydraulicznych. W przypadku zastosowania materiału nie odpornego na korozję, konieczne jest stosowanie systemów ochrony przeciwkorozyjnej (np. inhibitory korozji, woda wapienna, ochrona elektrochemiczna). Opracowanie norm określających wytyczne dla projektowania instalacji wodnych w znacznym stopniu przyczyniłoby się do podniesienia, jakości i trwałości instalacji wodnych. Bardzo pomocne byłoby również wypracowanie metody dokładnej oceny właściwości korozyjnych wody.
Tradycyjnie w budownictwie kanalizacyjnym już od ponad 130 lat stosuje się prefabrykowane rury, początkowo kamionkowe, później betonowe i żelbetowe, które produkuje się w różnych długościach i o różnym kształcie przekroju poprzecznego. Dopiero w ciągu ostatnich 40 lat obserwuje się wyraźny wzrost wykorzystania rur z termoplastycznych tworzyw sztucznych (PVC, PE-HD, PP) oraz tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknami szklanymi do budowy sieci kanalizacyjnych, podczas
(…)
… opisane wymagania, które wynikają z
Czynników mechanicznych i chemicznych, gdyż wpływają one bezpośrednio i w istotny sposób na okres użyteczności całej budowli. Należą do nich w pierwszej kolejności następujące czynniki mechaniczno-fizyczne i chemiczne oraz ich kombinacje:
• Oddziaływania statyczne i dynamiczne, np. ciężar własny gleby, ruch uliczny, technologia procesu budowlanego
(np. rury przyciskowe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)