Zasada swobodnej oceny dowodów
Wyrok SN z 19 stycznia 2000 r., V KKN 84/98, LEX nr 50945
O wiarygodności zeznań świadka decyduje ocena dokonana w kontekście całokształtu materiału dowodowego, i uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego (art. 4 i 357 d. k.p.k.), a sądy mają obowiązek wykazania v\ uzasadnieniu swego rozumowania w tym zakresie i powodów takiej a nie innej oceny dowodów (art. 372 § 1 d. k.p.k.).
Wyrok SN z 3 września 1998 r., V KKN 104/98, Prok.i Pr. 1999/2/6
Zgodnie z tą zasadą (art. 4 § 1) przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje poc ochroną tego przepisu, gdy:
jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy,
stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.
jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku.
W sprawie poszlakowej ta zasada ma podwójne zastosowanie. Po pierwsze, dotyczy ona oceny przeprowadzonych dowodów (środków dowodowych) i ustalenia na ich podstawie faktów stanowiących poszlaki. Nadto dotyczy również dalszego etapu - to jes stwierdzenia, czy ustalone już fakty (poszlaki) dają podstawę do poczynienia dalszych ustaleń co do faktu głównego, tj. popełnieni; przez oskarżonego zarzucanego mu czynu przestępnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)