12. zasada prawdy materialnej W teorii procesu karnego pojęcie „prawdy materialnej” określa bezpośredni i podstawowy cel procesu karnego tj. wydanie orzeczenia rozstrzygającego o przedmiocie procesu w oparciu o prawdziwe ustalenia faktyczne.
Prawda materialna w procesie przeciwstawiana jest prawdzie formalnej - sądowej, czyli prawdzie ustalanej przez sąd niekoniecznie zgodnej z prawdą rzeczywistą. Zasada prawdy materialnej jest zasadą skodyfikowaną w art. 2 .2 kpk. stanowiący, że podstawą wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Instytucji prawdy materialnej służy szereg unormowań szczegółowych np.:
instytucja zwrotu sprawy do uzupełnienia unormowanie oddalenia wniosku dowodowego możliwość skrócenia postępowania dowodowego w przypadku przyznania się oskarżonego system środków zaskarżanie i system środków odwoławczych.
Ograniczenia zasady prawdy materialnej:
zakazy dowodowe związane z koniecznością ochrony tajemnicy państwowej ochrony wykonywania praktyk religijnych zakaz reformationis In peius - zasada ta dotyczy postępowania odwoławczego, jeśli nie ma środka odwoławczego na niekorzyść oskarżonego - nie można skorygować orzeczenia nawet jeśli jest ono oparte na złych ustaleniach faktycznych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)