Zasada domniemania niewinności

ZASADA DOMNIEMANIA NIEWINNOŚCI ( Art. 5, Art. 42 ust. 3 K. ) Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego: 1. nie zostanie udowodniona i 2. nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądowym Formy realizacji → oskarżony nie musi udowadniać, że jest niewinny,
→ organy prowadzące postępowanie obowiązane są traktować go jak niewinnego,
→ jest to domniemanie prawne iuris tantum ( obalalne )- domniemanie to obala jedynie prawomocny wyrok.
a. skazujący b. warunkowo umarzający. Odróżnić należy:
a) element obiektywny- traktowanie oskarżonego jak niewinnego w procesie,
b) element subiektywny- wewnętrzne przekonanie organów prowadzących postępowanie o winie oskarżonego. Gdyby organy procesowe były przekonane, że dana osoba jest niewinna, to w ogóle nie wszczynano by procesu. Odstępstwa → środki zapobiegawcze- zwłaszcza tymczasowe aresztowanie - w celu realizacji ogólnych celów i zasad postępowania ( Art. 2 §1 ).
Jednak tymczasowe aresztowanie nie obala domniemania niewinności.
... zobacz całą notatkę