To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Założenia do wyznaczania naprężenia w ośrodku gruntowym w stanie sprężystym
W gruncie pod fundamentami budowli oraz pod budowlami występują naprężenia wywołane ciężarem wyżej leżących warstw gruntu i ciężarem budowli.
Do obliczania naprężenia w gruncie, przyjmuje się ośrodek gruntowy jako półprze-strzeń sprężystą, ograniczoną od góry płaszczyzną poziomą i rozciągającą się nieskończenie głęboko i szeroko.
Obliczając naprężenie od obciążeń zewnętrznych, wg Boussinesąa (1885 r.), zakłada się, że ośrodek gruntowy jest sprężysty (liniowo odkształcalny), izotropowy (działanie jednakowych składowych naprężenia w dowolnym kierunku wywołuje jednakowe odkształcenia) i jednorodny. Wyznaczając naprężenie w gruncie, jako ośrodku sprężystym, stosuje się zasadę superpozycji. Zgodnie z nią, w przypadku działania kilku sił skupionych Q. wartość naprężenia w dowolnym punkcie ośrodka gruntowego wyznacza się jako sumę naprężeń powstałych od działania każdej z sił z osobna. Natomiast obciążenie równomierne q na powierzchni półprzestrzeni rozpatruje się jako sumaryczne działanie zastępczo wyznaczonych sił skupionych.
Naprężenie w gruncie wywołane ciężarem wyżej leżących warstw nazywane jest naprężeniem- pierwotnym, natomiast naprężenie od obciążeń zewnętrznych (ponad naprężenie pierwotne) naprężeniem dodatkowym. Suma pionowych naprężeń pierwotnych i naprężeń dodatkowych stanowi naprężenie całkowite w ośrodku gruntowym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)