Atom każdego pierwiastka składa się z jądra oraz krążących wokół niego elektrycznie ujemnych elektronów odpowiadających ilości protonów w jądrze. Natomiast jądro atomu składa się z dodatnio naładowanych protonów i obojętnych elektrycznie neutronów, nazywanych wspólnie nukleonami. Liczba protonów w jądrze nosi nazwę liczby atomowej lub liczby porządkowej jądra i oznaczamy ją jako Z, natomiast liczba wszystkich nukleonów zawartych w jądrze to liczba A=Z+N (N to liczba neutronów w jądrze) zwana liczbą masową jądra. Jądro o liczbach Z, N i A oznacza się krótko AZXN, gdzie liczba X oznacza symbol chemiczny pierwiastka odpowiadający liczbie atomowej Z. Na przykład jądro berylu (Z=4) o liczbie masowej A=9 oznacza się 94Be5. Często w oznaczeniu tym pomija się liczbę neutronów N=A-Z (np.94Be). Jądra o takim samym Z, a różnych A, nazywamy izotopami (np. węgiel 126 C i 146 C ) Jądra o tych samym Z, a różnych A nazywamy izotonami (np. 188 O 1020 oraz 8 Ne 10). Jądra o tym samym A, ale różnych Z, nazywamy izobarami (np. 4018 Ca 20 i 4020 Ar 22. Ponieważ w normalnych warunkach jądra występuje nie same, ale z powłokami elektronowymi, często nazywamy izotopami, izotonami czy izobarami nie grupy jąder o omówionych własnościach, lecz odpowiadające im grupy atomów. Liczby Z i N lub Z i A określające skład jądra nie charakteryzują go jeszcze w pełni. może ono bowiem znajdować się w różnych stanach. Każdy stan określony jest przez pewien zespół cech, do którego należą: energia E, całkowity moment pędu I i parzystość P. Parzystość jest cechą czysto kwantową (jest własnością funkcji falowej opisującej stan jądra); może być dodatnia lub ujemna. wśród wszystkich stanów jądra wyróżniony jest stan o najmniejszej energii E0. Nazywamy go stanem podstawowym. Wszystkie stany pozostałe są stanami wzbudzonymi. Energia wzbudzenia jest różnicą energii stanu wzbudzonego i stanu podstawowego jądra. Własności jąder w stanie podstawowym Jądro istnieje dzięki działaniu jądrowych sił wzajemnego przyciągania nukleonów. Są to tak zwane siły jądrowe. Są to specyficzne siły, które działają między nukleonami (neutronami i protonami), tj. składnikami jądra atomowego i powodują ich wiązanie. W porównaniu z siłami, z jakimi spotykamy się w świecie makroskopowym, są to siły olbrzymie. Dwa nukleony, mikroskopijne obiekty o rozmiarach rzędu 10-13cm. mogą się przyciągać z siłą równą ciężarowi masy ok. 10 ton! Siły te jednak działają tylko wtedy, gdy odległość między nukleonami jest bardzo mała - rzędu 10-13cm., a już w odległości kilku fenometrów zanikają. Zatem "efektywna"
(…)
… do tworzenia jąder bardziej trwałych.
Prawo przesunięć, inaczej prawo lub reguła Soddy'ego i Fajansa, określa w jaki sposób określony typ
przemiany pierwiastka promieniotwórczego wpływa na rodzaj wytworzonego nuklidu:
Prawo rozpadu promieniotwórczego, prawo określające zmianę w czasie ilości jąder substancji
promieniotwórczej na skutek rozpadu promieniotwórczego.
Rozpad promieniotwórczy, zjawisko…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)