To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
13. Zachowania prospołeczne: dlaczego pomagamy innym Zachowanie prospołeczne: każde zachowanie ukierunkowane na niesienie korzyści innej osobie 1. Zjawisko obojętnego przechodnia Im większa liczba świadków przygląda się krytycznemu zdarzeniu, tym mniejsza jest szansa udzielenia pomocy Obecność przynajmniej jeszcze jednego świadka sprzyja rozproszeniu odpowiedzialności i uchylaniu się od przyjęcia osobistej odpowiedzialności Niewiedza wielu - świadkowie jakiegoś, być może krytycznego, zdarzenia stwierdzają, że nic się nie stało, na podstawie wzajemnego obserwowania swojego braku reakcji. • zanika, gdy sytuacja nabiera jednoznaczności i nie sposób zinterpretować jej inaczej niż jako wypadek. • pewne role społeczne hamują to zjawisko (np. rola lidera). • wzrost kompetencji sprzyja udzielaniu pomocy. • zanika, gdy świadkowie krytycznej sytuacji znają się przed jej wystąpieniem bądź wiedzą, że będą mogli ze sobą porozmawiać po interwencji lub przynajmniej przedyskutują szybko zdarzenie przed interwencją
2. Dlaczego pomagamy innym 2.1. Socjobiologia
• podstawowe założenia: o wiele naszych zachowań społecznych ma podłoże biologiczne (wyposażenie genetyczne)
o w toku ewolucji niektóre z tych zachowań były bardziej utrwalane niż inne i stanowią część naszego genetycznego dziedzictwa (dobór naturalny, walka o byt, przetrwają najsilniejsi)
• skrajne postacie socjobiologii sugerowały: o wszelkie nasze działania służą jedynie efektywnemu przenoszeniu genów o człowiek stanowi jedynie ciało umożliwiające przeniesienie genów • skąd się biorą zachowania altruistyczne - reakcja na swych krewniaków, ale również: norma wzajemności - założenie, że inni będą nas traktować w ten sam sposób, w jaki my traktujemy ich (jeśli ja pomogę Tobie, Ty kiedyś
pomożesz mi) 2.2. Wymiana społeczna • podstawowe założenia: o zasada maksymalizacji zysków i minimalizacji kosztów najlepiej wyjaśniają społeczne relacje
altruizm, czyli dążenie do zapewnienia pomyślności drugiej osobie z pominięciem własnego interesu - nie istnieje ALE: Postępowanie w sytuacji kryzysowej silniej zależy od wielkości kosztów udzielenia niż zaniechania pomocy. • w ramach tego modelu nie da się wyjaśnić licznych przypadków pomocy impulsywnej. • w warunkach silnej empatii skłonność do pomagania jest jednakowo niezależne od możliwości wycofania się z kontaktu z ofiarą
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)