To tylko jedna z 51 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MECHANIKA TECHNICZNA
KRAROWNICE PŁASKIE
PLAN CREMONY
METODA RITRERA
KRATOWNICE PŁASKIE
WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH
W PRĘTACH
METODĄ PLANU CREMONY
ORAZ
METODĄ RITTERA
Kratownicami nazywamy sztywny układ prętów połączonych ze sobą przegubami (węzłami). Jeżeli wszystkie węzły i obciążające je siły
leżą w jednej płaszczyźnie to taką kratownicę nazywamy kratownicą płaską. Aby wykonać obliczenia wytrzymałościowe, należy wcześniej określić siły występujące w poszczególnych prętach. Ze względów wytrzymałościowych najkorzystniejsze jest osiowe działanie sił w poszczególnych prętach. Aby to zapewnić zakładamy, że siły zewnętrzne działające na kratownicę są przyłożone wyłącznie w węzłach.
Rozwiązanie kratownicy polega na wyznaczeniu sił biernych (reakcji)
w punktach podparcia kratownicy oraz sił wewnętrznych ściskających lub rozciągających poszczególne pręty. Każdy węzeł kratownicy możemy traktować jako punkt zbieżności pewnej liczby sił zewnętrznych i wewnętrznych (sił czynnych, sił biernych lub sił w prętach) Dla płaskiego układu sił zbieżnych mamy dwa warunki; analityczny tzn. suma rzutów wszystkich sił na oś x i y musi być równa zero oraz warunek wykreślny
tzn. wielobok wszystkich sił występujących w układzie musi być zamknięty.
(…)
… musi być zamknięty.
W związku z tym dla sił przecinających się w jednym węźle możemy
zapisać po dwa równania równowagi. Jeżeli liczbę wszystkich węzłów kratownicy oznaczymy przez w , to liczba wszystkich równań równowagi
dla całej kratownicy wyniesie 2w . Do wyznaczenia reakcji występujących
w punktach podparcia wykorzystamy trzy z tych równań, wobec tego do
wyznaczenia sił wewnętrznych w prętach kratownicy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)