Wyznaczanie parć metodą sztywnych klinów odłamu i odporu.
Parcie gruntu wyznacza się wg Coulomba przy następujących założeniach - ściana muru oporowego jest pionowa i naziom poziomy
- grunt za murem oporowym jest jednorodny, niespoisty (c = 0) i izotropowy
- miedzy ściana muru a gruntem nie występuje parcie dlatego kierunek parcia Ea jest poziomy
- poślizg gruntu następuje wzdłuż płaszczyzny nachylonej pod pewnym kątem α do poziomu
- klin odłamu jest ciałem sztywnym i znajduje się w stanie równowagi granicznej
- nachylenie odłamu α określa się z warunku ekstremum parcia gruntu
Ciężar klina odłamu gruntu, ograniczony powierzchnią naziomu, tylna powierzchnią muru i płaszczyzną odłamu jest równoważony przez opór gruntu R i odpór ściany Ea. Wypadkowa odporu gruntu jest nachylona pod kątem tarcia wewnętrznego Ф do normalnej płaszczyzny odłamu, a wypadkowa odporu ściany Ea jest prostopadła do powierzchni ściany.
Parcie gruntu na pionowy mur oporowy AB powstaje w skutek poślizgu klina gruntu ABC po płaszczyźnie odłamu BC nachylonej do poziomu pod kątem α. Z rysunku wyznacza się wielkości geometryczne klina odłamu i jego ciężar Q . Powierzchnia trójkąta Ciężar odłamu gruntu na 1 m muru . Przesunięciu w dół klina ABC o ciężarze Q przeciw działa oddziaływanie ściany oporowej Ea oraz oddziaływanie R w płaszczyźnie odłamu. W płaszczyźnie odłamu występuje opór tarcia gdzie T i N to składowe oddziaływania R. Kąt między R i Q wynosi α - Ф. Z wieloboku sił wynika że z tego wynika że . Wynika z tego że parcie gruntu na mur oporowy zależy od α . Należy wiec znaleźć maksimum Ea(α). Po wykonaniu działań dostajemy wzór na całkowite parcie czynne gruntu niespoistego na mur oporowy : Ka
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)