Wyznaczanie ogniskowej soczewki - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 168
Wyświetleń: 1554
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wyznaczanie ogniskowej soczewki - omówienie - strona 1 Wyznaczanie ogniskowej soczewki - omówienie - strona 2 Wyznaczanie ogniskowej soczewki - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

  1 Ćwiczenie 48  Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela  I. Zagadnienia do samodzielnego opracowania  1.  Przechodzenie światła przez ośrodki przezroczyste.  2.  Powstawanie obrazów w soczewkach.  3.  Wyprowadzenie równania soczewki, zależność ogniskowej soczewki od  współczynnika załamania, definicja współczynnika powiększenia obrazu.  II. Wprowadzenie  Soczewki – równanie soczewki, powstawanie obrazu w soczewkach   Soczewką nazywamy ciało przezroczyste ograniczone dwiema powierzchniami  kulistymi (wypukłymi lub wklęsłymi) lub jedną powierzchnią kulistą, a jedną  płaską.  Każda powierzchnia kulista soczewki ma swój środek krzywizny i odpowiadający jej  promień (np.  r 1 i   r 2). Prostą przechodzącą przez oba środki nazywa się osią  główną  soczewki. Promienie biegnące równolegle do osi głównej skupiają się po załamaniu w  soczewce w punkcie zwanym ogniskiem soczewki ( F 1 i  F 2). Każda soczewka ma dwa  ogniska leżące po przeciwnych stronach soczewki. Odległość tego punktu do środka  soczewki nosi nazwę ogniskowej soczewki ( f 1 lub  f 2). Ogniskowe soczewek bardzo  cienkich są sobie równe. Przy pomocy soczewek uzyskuje się odwzorowania  przedmiotów. W celu wykreślenia obrazu przedmiotu otrzymywanego przy użyciu  cienkiej soczewki, rysujemy dwa promienie:  a)  promień przechodzący przez środek geometryczny soczewki, który nie ulega  załamaniu,  b)  promień równoległy do głównej osi soczewki, który po załamaniu w soczewce  przechodzi przez ognisko.   Poniższy rysunek przedstawia konstrukcję powstającego obrazu  O  dla  przedmiotu  P .  P F A B C O D E y x F   Rys. 1. Konstrukcja obrazu w cienkiej soczewce skupiającej   Korzystając z podobieństwa trójkątów  ABF  i  DCF  można wyprowadzić równanie  soczewki:    y x f 1 1 1 + =                        (1)  gdzie:  x  - jest odległością przedmiotu od środka soczewki,     y  - jest odległością obrazu od środka soczewki.    Z analizy równania soczewki wynika, że za pomocą soczewek możemy  otrzymywać obrazy:  a)  rzeczywiste: odwrócone, powiększone lub pomniejszone,  b)  urojone: nieodwrócone, powiększone lub pomniejszone.    2  Można również wyprowadzić zależność między ogniskową   f  soczewki, a jej  promieniami krzywizny  r1  i  r2  oraz współczynnikami załamania soczewki  n  i ośrodka  otaczającego soczewkę  n '          +       − = 2 1 1 1 1 1 r r ' n n f                   (2)    Zgodnie z tą zależnością ogniskowa soczewki zależy od współczynników 

(…)


Można również wyprowadzić zależność między ogniskową f soczewki, a jej
promieniami krzywizny r1 i r2 oraz współczynnikami załamania soczewki n i ośrodka
otaczającego soczewkę n'
1
 n  1 1 
(2)
=  − 1 + 


f
 n'  r1 r2 
Zgodnie z tą zależnością ogniskowa soczewki zależy od współczynników
załamania n i n', a więc zmienia się zdolność skupiająca soczewki. Gdy n'>n z soczewki
skupiającej otrzymuje…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz