Wyznaczanie krzywych ciecz- para dla roztworów doskonałych - omówienie

Nasza ocena:

3
Wyświetleń: 273
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wyznaczanie krzywych  ciecz- para dla roztworów doskonałych - omówienie - strona 1 Wyznaczanie krzywych  ciecz- para dla roztworów doskonałych - omówienie - strona 2 Wyznaczanie krzywych  ciecz- para dla roztworów doskonałych - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

GR. 34
Zespół nr 7
Ćwiczenie: 2
Data:
30 lisopada 2000
1. Blańda Sabina
Temat: Wyznaczanie krzywych ciecz- para dla roztworów doskonałych.
Ocena: CZĘŚĆ TEORETYCZNA.
Poszczególne składniki układu ciecz-para znajdujące się w równowadze muszą spełniać warunek:
mAroztw = mAgaz
Wychodząc z takiego założenia można wyprowadzić prawo, które podał Raoult:
pA = pAo * xA
Można stwierdzić doświadczalnie, że w układzie złożonym z roztworu idealnie rozcieńczonego i pary nad nim prawo Raoulta najlepiej stosuje się do rozpuszczalnika, a do substancji rozpuszczonej najodpowiedniejsze jest prawo Henry˘ego:
xi = Ki * pi
Z prawa Raoulta możemy policzyć ciśnienia cząstkowe składników w fazie gazowej, pozostających w równowadze w określonej temperaturze z roztworem o znanym składzie. Istnieją trzy możliwe wykresy w układzie p-x :
spełniający prawo Raoulta- jest to linia prosta
dodatnie lub ujemne odchylenie od prawa Raoulta lecz bez ekstremum - krzywa
dodatnie lub ujemne odchylenie od prawa Raoulta z wyraźnie zaznaczonym ekstremum - krzywa
Odchylenia te spowodowane są różnymi oddziaływaniami pomiędzy cząsteczkami A-A, B-B, a A-B.
Destylacja jest procesem fizykochemicznym polegającym na ogrzewaniu roztworu wieloskładnikowego do temperatury wrzenia pod stałym lub programowanym ciśnieniem zewnętrznym, a następnie skraplaniu par pozostających w równowadze z roztworem w chłodnicy i odbieralniku otrzymanego w ten sposób destylatu. Proces ten służy do rozdzielania składników, a podstawowym warunkiem stosowania tej metody jest, by skład pary różnił się od składu cieczy
.
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA
1. Napełnić aparat około 40 cm3 roztworu 2.Doprowadzić układ do wrzenia.
3.Odczekać aż temperatura się ustabilizuje.
4.Pobór próbek:
-pobrać próbkę destylatu
-pobrać próbkę cieczy wrzącej
5.W ten sam sposób wykonać pomiary dalszych próbek.
6.Pomiary stężeń wykonać metodą refraktometryczną.
WYNIKI I OBLICZENIA
Ciśnienie atmosferyczne: patm=755 mmHg (1026,39 hPa)
Temperatura otoczenia: Totocz=25 oC (293 K)
Temperatura wrzenia n-heksanu: Tw=68,7 oC (341,9 K)
Temperatura wrzenia toluenu: Tw=110,6 oC (383,6 K)
Korzystając z wykonanego wykresu zależności współczynnika załamania światła od stężenia będziemy mogli wyznaczyć stężenia otrzymanego destylatu i wrzącej cieczy.:


(…)

…- stężenie toluenu w parze
pT0- prężność pary nasyconej nad czystym toluenem w temperaturze T
pb- ciśnienie atmosferyczne
xT- stężenie toluenu w mieszaninie wrzącej w temperaturze T pod ciśnieniem pb WNIOSKI
Wraz z obniżeniem ciśnienia zewnętrznego maleje temperatura wrzenia substancji ciekłej.
Zjawisko to związane jest z tym, że układ osiąga temperaturę wrzenia w momencie, gdy prężność jego par jest równa…
…-ciśnienie całkowite
pa-ciśnienie cząstkowe toluenu
pao-prężność par toluenu w stanie czystym
Xa-ułamek molowy toluenu w roztworze ciekłym.
Z prawa Daltona mamy natomiast:
p = pa*Ya+ pb*Yb Stąd:
Y a= p/pao * Xa Gdzie: Ya-ułamek molowy toluenu w parze
Obliczamy poprawkę na zminę ciśnienia dla temperatury wrzenia.
Tw = Tw760 + ∆T/∆p *∆p
Stąd:
Temperatura wrzenia heksanu Th=68,7 + 0,042*(-12) = 68,2 oC (341,3…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz