Wyznaczanie diagramu fazowego metodą analizy termicznej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 126
Wyświetleń: 1456
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wyznaczanie diagramu fazowego metodą analizy termicznej  - omówienie - strona 1 Wyznaczanie diagramu fazowego metodą analizy termicznej  - omówienie - strona 2 Wyznaczanie diagramu fazowego metodą analizy termicznej  - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Wydział
Dzień/godz.
Poniedziałek/ 1415-1800
Chemiczny
Data
28.02.2011
Nazwisko i imię
Ocena z przygotowania
Ocena z sprawozdania
1. Bogumiła Łapińska
2. Mariusz Wieczorkowski
3. Tomasz Wojciechowski
Prowadzący
Halina Szatyłowicz
Imię i nazwisko
Temat ćwiczenia: Sporządzanie diagramu fazowego układu zawierającego
dwa metale metodą analizy termicznej.
1.Wstęp teoretyczny
Układ eutektyczny prosty spełnia następujące warunki: składniki zawarte w układzie
nie tworzą roztworów stałych, każda faza stała jest fazą czystą; składniki w fazie ciekłej
mieszają się bez ograniczeń, w wyniku czego może istnieć tylko jedna faza ciekła;
poszczególne składniki nie tworzą związków chemicznych.
Najniższa temperatura, w której mogą istnieć trzy fazy (2 fazy stałe, oraz jedna ciekła)
to temperatura eutektyczna.
Krzywa chłodzenia ukazuje zmianę temperatury w jednostce czasu, dzięki czemu
możemy zaobserwować moment powstawaniu pierwszych kryształów fazy stałej.
Diagram fazowy obrazuje występowanie stanu skupienia substancji o określonym
składzie oraz temperaturze.
Reguła dźwigni: służy do określania procentowego udziału faz w stopie w danej
temperaturze, w stanie równowagi.
Rys.1.1.Schemat reguły dźwigni
mα C β − C 0
=
m β C 0 − Cα
Trójkąt Tammanna służy do wyznaczania składu eutektycznego, wykorzystując go
przy analizie roztworów stałych można wyznaczyć ich składy. Zakładając, że wszystkie
próbki mają identyczną masę i te same warunki chłodzenia można wykazać proporcjonalność,
na podstawie, której można utworzyć trójkąt Tammanna.
0
x2
x10
E
E
τ z (T ) − E lub τ z (T ) − E
x2
x1
2. Opis aparatury:
a) Tygle – wykonane z materiału termicznie i chemicznie odpornego, naczynie na badaną
próbkę
b) Termopary pomiarowe – dokonują pomiarów temperatury próbek znajdujących się w
tyglach
c) Rejestrator – odpowiada za zapisywanie interesujących nas danych
d) Przyrząd grzewczy – odpowiada za zwiększanie temperatury tygli
e) Transformator – odpowiada za zmianę mocy przyrządu grzewczego
3. Schemat układu pomiarowego oraz opis ćwiczenia
Rys. 1.2. Schemat układu pomiarowego
Tygle (a) znajdujące się w uchwycie umieszczamy na przyrządzie grzewczym (d). W
każdym z nich umieszczamy termoparę (b), po czym układ podłączamy do sieci elektrycznej.
Tygle podgrzewamy do temperatury 300oC ±5 oC, poprzez transformator (e) i utrzymujemy je
w tej temperaturze przez około 20 minut. Następnie usuwamy spod tygli przyrząd grzewczy
oraz zaczynamy zbierać dane dzięki rejestratorowi (c), który wykonuje pomiary do momentu,
gdy temperatura próbek spadnie do 100 oC. Czynności powtarzamy dla kolejnych 4 tygli.
Później dzięki komputerowi drukujemy krzywe chłodzenia dla odpowiednich próbek
4. Opracowanie wyników
Numer tygla
Zawartość bizmutu %
Temperatura zatrzymania w oC
Czas zatrzymania w [s]
0
7,0
205
0
1
17,4
190
35
2
25,0
185
130
3
37,9
163
360
4
50,0
140
450
5
57,6
126
630
6
70,0
208
510
7
82,6
231
300
Tabela 1. Dane wykorzystane w tworzeniu diagramu
fazowego, oraz trójkąta ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz