Wytrzymałość gruntów na ścinanie
Wytrzymałością gruntów na scinanie nazywamy opór jaki stawia grunt napreżeniom
scinajacym. W gruntach sypkich siłom scinajacym przeciwdziała opór tarcia
wewnętrznego, który powstaje w czasie przesuwu ziaren gruntu wzgledem siebie w
płaszczyinie poslizgu (opór tarcia posuwistego) oraz na skutek obrotu ziaren gruntu
wzgledem ziaren sasiednich (opór tarcia potoczystego). Opór tarcia wewnetrznego zależy od
napreżenia normalnego do powierzchni poslizgu i od kata tarcia wewnetrznego. Zatem od:
D napreżeń efektywnych w szkielecie gruntu (od pochodzenia i uziarnienia gruntu); D
wielkosci ziaren (im grubsze sa ziarna, tym szersza strefa jest ogarnieta tarciem
wewnetrznym ziaren);
D chropowatosci (im bardziej chropowate sa powierzchnie ziaren - ostre krawedzie, tym
wiekszy jest opór tarcia przy ich wzajemnym przesuwie i obrocie) D wskainika
porowatosci (im grunt jest bardziej zageszczony, tym mniej swobody maja poszczególne
ziarna przy obrocie i tym wiekszy jest opór przy scinaniu);
D ilosci frakcji ilastych (im wiecej jest czastek ilastych tym mniejsze jest tarcie
wewnetrzne, gdyż czastki te tworzac dookoła grubszych ziaren otoczke, ułatwiaja ich
poslizg);
D cisnienia wody w porach (zmiana napreżeń efektywnych).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)