To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wysiłek fizyczny
Wydatek energetyczny,
Obciążenie statyczne,
Monotypowość wykonywanych ruchów
Koszt fizjologiczny pracy jest pojęciem używanym dla określenia stopnia psychofizjologicznego obciążenia ustroju.
Jest to pojęcie szersze od pojęcia kosztu energetycznego pracy, który oznacza tylko ilość energii zużytej podczas wykonanej pracy.
Koszt fizjologiczny pracy oznacza się zarówno na podstawie wartości wydatku energetycznego, jak i na podstawie zmian czynnościowych zachodzących w ustroju pod wpływem wykonanej pracy, na przykład zmian częstości skurczów serca, objętości wyrzutowej serca, wentylacji minutowej płuc i innych.
Psychofizjologiczna definicja pracy:
Praca jest to świadome wykonywanie przez ustrój ludzki dowolnych czynności wymagających wydatkowania sił, wydatkowania i przemiany energii, więcej niż jest to niezbędne dla spoczynkowej przemiany materii ustroju, co dzieje się nawet wówczas, gdy nie ma ruchu w sensie fizykalnym.
Praca fizyczna występuje w dwóch zasadniczych postaciach:
Dynamicznej ( tzw. praca rytmiczna ) związanej z przemieszczaniem się ciała ludzkiego lub poszczególnych jego części w przestrzeni, zewnętrznym objawem tej pracy jest ruch; mięśnie podczas pracy wykonują rytmiczne skurcze i rozkurcze,
Statycznej - jej efektem jest utrzymywanie ciała lub jego poszczególnych części w określonej pozycji; mięśnie są w stałym napięciu. Podczas pracy statycznej mięsień znajduje się w ciągłym napięciu i dlatego utrudniony jest dopływ i odpływ krwi z mięśnia; mięsień nie otrzymuje z krwi ani cukru ( glukozy), ani tlenu i musi je czerpać ze swoich rezerw, kwas mlekowy zaś, który powstaje, nie jest usuwany z mięśnia i zalegając w nim powoduje ból sygnalizujący zmęczenie mięśniowe (potocznie tzw. zakwasy); przy statycznej pracy mięśni zahamowanie przepływu krwi jest tym większe, im większy jest nakład zużywanej siły. Jeśli siła ta wynosi 60% siły maksymalnej, to dopływ krwi praktycznie ustaje. Przy użyciu siły wynoszącej mniej niż 15-20% siły maksymalnej ukrwienie statycznie pracującego mięśnia nie powinno być upośledzone.
Podczas pracy dynamicznej mięsień działa na krążenie krwi jak motopompa: skurcz powoduje wyparcie krwi, a następujący po nim rozkurcz umożliwia ponowne napełnienie naczyń krwionośnych mięśnia krwią. Krążenie krwi zostaje dzięki temu wielokrotnie zwiększone, mięsień faktycznie otrzymuje od 10 do 20 razy więcej krwi niż w stanie spoczynku. Przepływająca przez mięsień krew dostarcza mu energotwórczy cukier glukozę ) i tlen, powstające zaś podczas przemian produkty rozkładu ( głównie kwas mlekowy ) zostają jednocześnie podczas skurczu wydalone z mięśnia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)