161
WYROK*
z dnia 8 grudnia 1999 r.
Sygn. SK. 19/99
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Marek Safjan - przewodniczący
Jerzy Ciemniewski
Teresa Dębowska-Romanowska
Lech Garlicki
Stefan J. Jaworski
Wiesław Johann
Krzysztof Kolasiński
Andrzej Mączyński
Ferdynand Rymarz
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
Jerzy Stępień
Janusz Trzciński - sprawozdawca
Marian Zdyb
Joanna Szymczak - protokolant
po rozpoznaniu 8 grudnia 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Jerzego Ć. z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratora Generalnego oraz Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie zgodności : art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz.U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172 ze zm.) na podstawie którego Trybunał Stanu II instancji wyrokiem z 21 października 1998 r. ostatecznie orzekł w sprawie Jerzego Ć., z: art. 2, 7, 30, 31, 32 Konstytucji RP w zakresie w jakim dotyczy odpowiedzialności konstytucyjnej kierowników urzędów centralnych (pkt 5 wyżej powołanego przepisu ustawy o Trybunale Stanu),
o r z e k a:
art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (tekst jednolity z 1993 r. Dz.U. Nr 38, poz. 172; zm.: z 1996 r. Nr 73, poz. 350) w zakresie, w jakim z mocy art. 241 ust. 5 Konstytucji RP zachowuje moc obowiązującą do odpowiedzialności konstytucyjnej kierowników urzędów centralnych, wobec których wszczęto postępowanie przed wejściem w życie Konstytucji RP z 1997 r., jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest niezgodny z art. 7, art. 30, art. 31, i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Uzasadnienie:
1. 23 kwietnia 1999 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynęła skarga konstytucyjna Jerzego Ć., pełniącego od grudnia 1988 do grudnia 1989 r. funkcję Prezesa GUC, w której pełnomocnik skarżącego wniósł o stwierdzenie niezgodności art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (tekst jednolity z 1993 r. Dz.U. Nr 38, poz. 172 ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 8, art. 30, art. 31, art. 32, art. 198 ust. 1 i 3 oraz art. 241 ust. 5 Konstytucji RP - w zakresie, w jakim dotyczy odpowiedzialności konstytucyjnej kierowników urzędów centralnych. Na podstawie zaskarżonego przepisu ustawy ( art. 1 ust. 2 pkt 5) Trybunał Stanu II instancji wyrokiem 21 października 1998 r. utrzymał w mocy wyrok Trybunału Stanu I instancji 18 czerwca 1997 r. orzekając tym samym ostatecznie o karze utraty przez skarżącego biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta RP oraz do Sejmu, Senatu i do rad gmin na okres 5 lat a także o karze zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk i pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych i organizacjach społecznych przez okres 5 lat.
(…)
… norm, ale trwają w czasie dokonywania zmiany prawa. W wypadku, gdy ustawodawca wyraźnie nie rozstrzygnie powyższych kwestii przyjmuje się, że zadecydował o bezpośrednim działaniu nowego prawa (Por. S. Wronkowska, M. Zieliński, Zasady techniki prawodawczej - komentarz, Warszawa 1997, s. 49-53).
Treść art. 241 ust. 5 konstytucji nie pozostawia wątpliwości, iż w zakresie zakończenia spraw będących w dniu…
… wobec prawa i odwołanie się do zasad rządzących prawem karnym i postępowaniem karnym Trybunał Konstytucyjny pragnie zauważyć, że odpowiedzialność konstytucyjna za popełniony delikt nie jest odpowiedzialnością prawno-karną. Gdyby nawet przyjąć, że tak jest, to zasady określone przepisami kodeksu karnego czy też kodeksu postępowania karnego, w tym zasada stosowania prawa względniejszego, ustąpić muszą…
… o TS jako materialno-prawnej podstawy odpowiedzialności skarżącego za popełniony delikt konstytucyjny zamiast art. 198 ust. 1 konstytucji, naruszyło również, w ocenie skarżącego, zasadę równości wobec prawa i wyrażoną w art. 32 konstytucji. W analogicznej do przedmiotowej sytuacji inna osoba w toku postępowania karnego zostałaby bowiem uniewinniona od zarzucanego jej czynu. W prawie karnym obowiązuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)