To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wymiana gazowa Istotą procesu oddechowego jest wymiana gazów między środowiskiem wewnętrznym organizmu a atmosferą. Wyróżniamy cztery fazy oddychania: 1. Oddychanie zewnętrzne - pobieranie tlenu, 2. Transport tlenu do tkanek, 3. Oddychanie wewnętrzne, 4. Transport z tkanek do płuc. Ad.1 ODDYCHANIE ZEWNĘTRZNA dotyczy dwóch procesów: • Procesu wentylacja płuc ( około 500mL) czyli wymiany powietrza między atmosferą i upowietrzonymi przestrzeniami układu oddechowego. W wentylacji płuc wyróżniamy wentylację pęcherzykową (około 350mL) czyli objętość powietrza atmosferycznego, do-
cierająca do przestrzeni wymiany między krwią a powietrzem (przestrzeń dyfuzyjna). De-
cyduje ona o efektywności procesu wentylacyjnego. • Procesu dyfuzji, podczas którego zachodzi wymiana gazów między pęcherzykami płuc-
nymi i krwią. Ta wymiana gazowa jest ściśle związana z czynnością serca tzn. pojemno-
ścią minutową serca (CO). Ad.2 O TRANSPORCIE GAZÓW decyduje krzywa dysocjacji oksyhemoglobiny, która za-
leży od gradientu ciśnień parcjalnych (prężności): • Tlen jest transportowany z hemoglobiną, w minimalnym stopniu, rozpuszczony w osoczu - bowiem wykazuje znaczną toksyczność. Nadmiar powoduje uszkodzenie pęcherzyków płucnych i zatrucie tlenowe OUN, • CO2 jest transportowany w erytrocytach i osoczu w trzech postaciach jako: ¾ Fizycznie rozpuszczony w osoczu (w normalnych warunkach razem z kar-
baminianami wystarcza do transportu), ¾ Karbaminiany, ¾ Wodorowęglany - utrzymują równowagę kwasowo-zasadową. • N2 jest rozpuszczony fizycznie, prężność azotu we krwi zależy od jego ciśnienia parcjal-
nego w pęcherzykach płucnych; jest on traktowany jako gaz obojętny. Nadmiar azotu rozpuszczonego we krwi podczas nurkowania powoduje chorobę Kasanova. Ad.3 ODDYCHANIE WEWNĘTRZNE jest to wymiana gazów w tkankach. Zachodzi ona: • Między krwią a płynem okołokomórkowym, • Między płynem okołokomórkowym a komórką, • Procesy oksydacyjne (oddychanie wewnątrzkomórkowe). Cała regulacja układu oddechowego opiera się na potrzebie wydalania CO2, O2 jest pobierany jakby „przy okazji”. Mechanizmy wymiany gazowej: • Pomiędzy atmosferą a pęcherzykami płucnymi przemieszczenie gazów zależy od różnicy ciśnień bezwzględnych poszczególnych gazów,
(…)
…. Natomiast oskrzela i oskrzeliki są przedłużeniem dróg oddechowych. Zmiany objętości płuc są bierne (płuca się rozprężają i zapada-
ją, ale nie kurczą i rozkurczają) oraz adekwatne do objętości opłucnej. Zmiany objętości w jamie opłucnej zależą od przepony i mięśni szkieletowych (oddecho-
wych) zaopatrywanych i regulowanych przez α-motoneurony, ¾ Układ krążenia - krążenie płucne, wyróżniamy tu część tętniczą i żylną, mają one inną charakterystykę w stosunku do krążenia ogólnego, ¾ Układ nerwowy - zawiadujący oddychaniem: - Motoneurony w płytkach motorycznych w mięśniach oddechowych (z rdzenia kręgowego), - Kompleks oddechowy pnia mózgu odpowiedzialny za automatyzm odde chowy, - Podkorowe i korowe ośrodki modyfikujące oddychanie, umożliwiające oddychanie dowolne, - Drogi i ośrodki czuciowe, odbierające informację…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)