Wykłady złożoność procesów psychicznych

Wykład 1 (1.03.2010)
Złożoność procesów jest funkcią złożoności systemu, w którym zachodzą. Wynika z tego że wszystkie procesy psychiczne mogą być podobnie złożone. Warunkowanie klasyczne jako najprostszy model uczenia się oraz paradygmat badawczy. Iwan Pawłow (1849-1936) badał tzw. „wyższe czynności nerwowe”. Był fizjologiem, do pewnego czasu zajmował się procesami gruczołowymi (funkcją, wydzielaniem) za co w 1904 r dostał Nobla. Potem zaczął badać procesy wydzielania psychicznego - wytwarzanie odruchów warunkowych. Pies Pawłowa znajdował się w uprzęży, w ślinanki wprowadzoną miał rurkę, która biegła przez policzek do zbiornika. Menzurka połączona była z kimogrqafem, który reagował na ilość śliny. Kimograf obracał się w stałym tempie dzięki czemu można było analizować ilość wydzielanej śliny w każdym momencie.
Warunkowanie klasyczne można rozumieć na 3 sposoby:
Procedurę przerabiania bodźców obojętnych na bodźce warunkowe (czyli znaczące, czasowo ważne)
Proces uczenia się związków między bodźcami biologicznie ważnymi a innymi wcześniej obojętnymi bodźcami (proces „czasowego” wiązania bodźców)
Paradygmat badawczy, w którym psy (i nie tylko) odpowiadają na pytania eksperymentatora (i pomagają weryfikować różne inne hipotezy badawcze)
Wygaszanie - jest przeciwieństwem warunkowania. Anulowanie wytworzonych związków, oduczanie. Odporność na wygaszanie jest wskaźnikiem siły wcześniej wytworzonego związku. Wygaszone reakcje nie znikaja całkowicie, po jakimś czasie w takich samych lub podobnych sytucajach powracają.
Warunkowanie klasyczne znane jest również jako reaktywne lub warunkowanie typu S-S. Bb (bodziec bezwarunkowy) Rb (reakcja bezwarunkowa)
Bw (bodziec warunkowy) Rw (reakcja warunkowa)
Bodziec warunkowy nie jest substytutem bodźca bezwarunkowego, tak samo reakcja warunkowa nie równa się reakcji bezwarunkowej.
Pawłow traktował jednak reakcję bezwarunkową jako taką samą jak warunkową. Aktualnie wiemy, że reakcja warunkowa jest częściowo podobna do bezwarunkowej. W porównaniu z nią ma charakter antycypujący (przygotowuje organizm na kontakt z bodźcem bezwarunkowym) oraz jest cząstkowa (uboższe). Pwałow przeoczył fakt, że pies inaczej reaguje na bodziec warunkowy niż na bezwarunkowy (nie próbowały zjeść żarówki, ale pokarm zjadały), bodźce behawioralne nie myliły się im.
Niektóre właściowości odruchów bezwarunkowych :
są wroodzone, czyli nie wymagają wcześniejszego uczenia się.
są zasadniczo takie same u wszystkich przedstawicieli danego gatunku, w danym stadium rozwojowym i u osobników tej samej płci.

(…)

… historyjka o modelu wpłynie na sposób ich ułożenia. Modela legitimate przedstawiano jako profesora uniwersytetu, expert miał bardzo wysokie IQ, referent był bardzo sympatyczną, ciepłą osobą.
materiał: 7-elementowa układanka, 90 sekund, do ułożenia według wzoru.
wyniki: + osoby z grupy eksperymentalnej (gdzie modelowi przypisywano jeden z rodzajów social power) częściej kończyły zadanie w określonym czasie niż osoby z grup eksperymentalnej.
+ grupa eksperymentalna rozwiązywała zadanie dużo szybciej
+ osoby z grupy eksperymentalnej ułożyły więcej elementów.
+ nie pojawiły się różnice w cechach przypisywanych modelowi.
Niektóre pytania:
Czy dzieci częściej naśladują dorosłych czy inne dzieci?
(Ryalls - efekt jest silniejszy gdy modelem jest dziecko)
Kogo naśladują dorośli, czy naśladowali własne dzieci…
… generalizacji zależał od wieku osób badanych:
- dzieci 7-9 „wright” (podobieństwo fonetyczne)
- dzieci 10-12 „wrong” (antonim, opozycja semantyczna)
- młodzież 14-20 „correct” (synonim)
Zależnie od wieku różne formy generalizacji (różne relacje miedzy pojęciami) okazały się dominujące.
Generalizacja może zachodzić i zwykle zachodzi między bodźcami sensorycznymi a „bodźcami werbalnymi” czyli między I a II…
... zobacz całą notatkę