Wykład - Wyprawy krzyżowe

Nasza ocena:

3
Pobrań: 224
Wyświetleń: 1113
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - Wyprawy krzyżowe - strona 1 Wykład - Wyprawy krzyżowe - strona 2

Fragment notatki:

Wyprawy krzyżowe to łączna nazwa wszystkich krucjat prowadzonych od XI do XIII w. w celu obrony miejsc związanych z religią chrześcijańską w Palestynie. Uczestników wypraw krzyżowych nazywa się zbiorczo krzyżowcami.
Przyczyny wypraw krzyżowych:
Nasilenie się fanatyzmu religijnego w Europie, silniejsza niechęć do pogan i innowierców (jako odpowiedź i reakcja na agresywną politykę prowadzoną przez władców muzułmańskich[1]) : obrona Jerozolimy, Świętego Grobu Pańskiego i ogólnie Ziemi Świętej przed niewiernymi głoszenie religii chrześcijańskiej Interesy krzyżowców : przeludnienie Europy a także ciągłe konflikty między władcami europejskimi (brak ziem do podziału)[2], chęć wzbogacenia się biednego rycerstwa[2], możliwość odpuszczenia wszelkich grzechów, lecz również uzyskania błogosławieństwa za udział w krucjacie [3] Przyjmuje się, że wypraw krzyżowych było 7. Były to:
I wyprawa krzyżowa, prowadzona w latach 1096-1099, głównie siłami rycerzy lotaryńskich (w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie nazywanych "Frankami") oraz normańskich i prowansalskich - zakończona powstaniem Królestwa Jerozolimskiego. II wyprawa krzyżowa, prowadzona w latach 1147-1149, siłami króla Francji Ludwika VII i cesarza Niemiec Konrada III, zakończona całkowitą porażką. III wyprawa krzyżowa prowadzona w latach 1189-1192, siłami cesarza Niemiec Fryderyka I Barbarossy, króla Francji Filipa II Augusta oraz króla Anglii Ryszarda Lwie Serce, która prowadziła trzyletnie oblężenie Akki, zakończone jej zdobyciem i podpisaniem ugody z sułtanem seldżuckim Saladynem. IV wyprawa krzyżowa, prowadzona w latach 1202-1204 mieszanymi siłami Wenecji oraz rycerstwa francuskiego i niemieckiego, która na skutek manipulacji doży weneckiego Henryka Dandolo, zamiast pomóc obleganej Akce, zaatakowała Bizancjum, doprowadzając do powstania w Konstantynopolu i najbliższych jego okolicach efemerycznego państewka nazywanego Cesarstwem Łacińskim. V wyprawa krzyżowa, prowadzona w latach 1217-1221 siłami króla Węgier Andrzeja II Arpadowicza, księcia Antiochii Boemunda IV Jednookiego oraz króla Cypru Hugo I Cypryjskiego, która skończyła się całkowitym fiaskiem. VI wyprawa krzyżowa, podjęta w latach 1248-1250 przez króla Francji Ludwika IX na wieść o zdobyciu Jerozolimy przez Chorezmijczyków w 1244 r. Zakończyła się klęską. VII wyprawa krzyżowa, również podjęta przez Ludwika IX (w 1270), który tym razem lądował w Tunisie, licząc na pomoc tamtejszego sułtana. Oczekiwania jego się jednak nie spełniły, a sam król padł ofiarą epidemii dżumy. Po jego śmierci jego armia powróciła do Europy.

(…)

… z korytarzem łączącym ją z wybrzeżem, Betlejem i Nazaret, a więc uzyskali więcej niż w niejednej prawdziwej krucjacie. W przypadku uznania tej misji za wyprawę krzyżową numeracja ostatnich dwóch krucjat się zmienia (z VI na VII i z VII na VIII).
Oprócz tego oficjalnym wyprawom krzyżowym towarzyszyły też tzw. wyprawy ludowe, w których uczestniczyły tłumy przypadkowych cywilów i które wszystkie zakończyły…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz